کتاب ترز راکن

یک تریلر روانشناختی عمیق، با ایده‌های داستانی‌ای که از ذهن خلاقی مثل زولا برمیاد. من نسخه‌ی شومیز این کتاب رو خریدم که ۱۸۰تومن قیمت داره و الان هم توی بازار موجوده.

باترجمه ای خوب وبا اغماض از چند پرش واشتباه - شالوده مجموعه بیست جلدی روگن ماکار ، وخواننده مسلمابااین ناتورالیسم شاید بوگندو حال می‌کند ،که البته خوشبوتراز هررایحه یاس وبنفشه است! وامیل زولا در داستان پردازی نایغه است، البته نه بی بدیل... پاینده...

نسخه انتشارات سینا، نمایشنامه‌ای است که خود زولا براساس کتاب خودش نوشته

استیون کینگ در کتاب بیلی سامرز از این کتاب تعریف کرده

نسخه ای که خواندم از سری کتابهای جیبی چاپ سال 1347 می‌باشد و به نظر می‌رسد به ترجمه جدید نیاز دارد. موضوع داستان خیانت در زندگی زناشویی و جنایت است که در همین کشور خودمان هم بارها اتفاق افتاده است البته با نگاه خاص نویسنده. داستان طوری نوشته شده که پایان آن قابل پیش بینی نیست و همین به کشش داستان با وجود حوصله سر بر بودن نیمه دوم داستان کمک می‌کند. رمان اثری واقع گرایانه است ولی دخالت نویسنده در نحوه پایان یافتن داستان و ارائه پیام موردنظرش خیلی پر رنگ خود را نشان می‌دهد. با این همه در بعضی قسمتها رمان تاثیرگذاری است و نمایش فریبی که دو قهرمان داستان به اطرافیان خود می‌دهند جالب توجه است

ترز راکن اولین موفقیت چشمگیر ادبی زولا بود که البته بی بها هم نبود . محک صادقانه هرزگی انسان به مذاق منتقدان آن دوره اصلا خوش نیامد و حتی تلاش کردند ناشر را مجبور به سانسور کنند. زولا در مقدمه چاپ بعدی کتاب از کارش دفاع کرد: " امیدوارم خواننده درک کند که هدف من کار علمی است". بدین منظور زولا انسان را با حیوان برابر و مطیع و برده طبیعت بنیادین خویش در نظر می‌گیرد و با لفاظی نیمه علمی به توصیف حالات و کردار نمونه‌های انسانی خودش می‌پردازد. زولا هیچ علاقه و احساسی نسبت به کاراکترهای خودش ندارد، آن‌ها چیزی بیشتر از موش‌های آزمایشگاهی در آزمایش ادبی او نیستند.

داستان جذاب و خواندنی

عجیب و دارک‌ترین و سیاه‌ترین کتابی که خوندم... چقدر این ناتورالیسم خشن زولا روح آدم رو می‌خراشه... داستان جذاب و خوندنی یه و تا صفحه آخر آدم رو نگه میداره ولی هرچی جلوتر میری سیاه‌تر میشه و تاریک‌تر میشه... منی که با پاریس شوالیه گری و شرافت و درستکاری و فضای کلاسیک آثار دوما بزرگ شدم و بعد با بل آمی نوشته گی دو موپاسان و فضای اشرافی گری آشنا بودم ، منی که پاریس رو با سالن‌های اپرا و مهمانی‌های مجلل می‌شناختم، یهو برام پاریس تاریک شد... زشتی‌ها و کثافت پاریس رو هم دیدم... بخونید اما آماده باشید که روحتون قراره خراشیده بشه ‌.