کتاب «الوداع گولساری» نوشتهی نویسندهی برجستهی قرقیزستان، چنگیز آیتماتوف، رمانی است سرشار از غم، تأمل، و انسانگرایی که زندگی یک مرد قرقیز به نام تاناتار و اسب افسانهایاش، گولساری، را در بستر تحولات پرآشوب قرن بیستم روایت میکند. داستان در واپسین لحظات عمر گولساری آغاز میشود؛ اسبی پیر و رنجکشیده که با صاحب وفادارش، تاناتار، در سفری واپسین همراه است. در این مسیر، تاناتار با خاطراتی که در ذهنش زنده میشود، نهفقط زندگی خود، بلکه فراز و نشیبهای تاریخی و اجتماعی سرزمینش را بازمیکاود. این رمان، روایتیست از یک زندگی فردی که با دگرگونیهای اجتماعی و سیاسی دوران شوروی درآمیخته و از طریق آن، نویسنده تصویری دقیق از گذار جامعهی قرقیز از سنت به مدرنیته ترسیم میکند. گولساری، اسبی که زمانی نماد آزادی، قدرت و زیبایی بود، اکنون به جسمی ناتوان بدل شده؛ درست مانند آرمانهایی که در آغاز راه انقلاب، پرشور و پر از امید بودند و در گذر زمان، زیر بار بوروکراسی، سرکوب و فرسودگی، از معنا تهی شدند. آیتماتوف با نثری شاعرانه و سرشار از استعاره، پیوند میان انسان و طبیعت را بهزیبایی ترسیم میکند؛ پیوندی که در وجود تاناتار و گولساری به اوج میرسد. رابطهی میان این دو، تنها رابطهای میان یک انسان و حیوان نیست، بلکه نمایانگر همدلی عمیق با جهان پیرامون، احترام به زیست سنتی، و سوگواری برای از دست رفتن آن است. مرگ گولساری، در واقع پایانی نمادین است برای جهانی که در حال انقراض است. «الوداع گولساری» کتابیست دربارهی انسان و آرزوهای ازدسترفتهاش، دربارهی اسبی که دیگر نمیتازد، و مردی که با نگاهی به گذشته، معنای زندگی، صداقت، وفاداری، و هویت را جستوجو میکند. این اثر تأملبرانگیز، هم تصویری از تاریخ آسیای مرکزی است و هم مرثیهای برای جهانی که دیگر وجود ندارد؛ اثری که با زبان شاعرانه و نگاه انسانیاش، مرز میان رمان و روایت فلسفی را درهممینوردد و جایگاه خاصی در ادبیات جهانی به دست میآورد.
درباره چنگیز آیتماتف
چنگیز آیتماتوف (۱۲ دسامبر ۱۹۲۸ - ۱۰ ژوئن ۲۰۰۸)، نویسنده برجسته اهل کشور قرقیزستان و یکی از مشهورترین چهرههای فرهنگی اتحاد جماهیر شوروی بود.
کتاب خواننده را به دل دشتهای قرقیزستان میبرد و با محور قرار دادن یک اسب و صاحبش داستانی زیبا و روستایی روایت میکند. داستان اشاراتی هم به سر بر آوردن نظام سوسیالیستی و تاثیرات آن بر جامعه میکند.ترجمه آقای طباطبایی مجد هم زیبا و روان بود