کتاب نسیم حیات

breath of life
گفتار متن فیلم های مستند
کد کتاب : 5857
شابک : 978-6009296309
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 214
سال انتشار شمسی : 1399
سال انتشار میلادی : 2017
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 6
زودترین زمان ارسال : 20 اردیبهشت

معرفی کتاب نسیم حیات اثر مرتضی آوینی

مجموعه نسیم حیات شامل گفتار متن برنامه‌های تلویزیونی است که شهید مرتضی آوینی در فاصله سال‌های ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۱ پس از رحلت امام خمینی تهیه کرده یا صرفا متن آن‌ها را نوشته است. این مجموعه بیشتر به تحولاتی می‌پردازد که با ظهور امام خمینی و گسترش انقلاب اسلامی ایران در جهان به وجود آمد.

برای تکمیل این مجموعه، متن دو برنامه به نام‌های «هفت قصه از بلوچستان» و «گم‌گشته‌های دیار فراموشی» که سید مرتضی آوینی یکی دو سال پس از پیروزی انقلاب ساخته بود، در کتاب حاضر گنجانده شده است. برای تنظیم و ویرایش متون، گفتارهای دست‌نوشته‌ای که موجود بوده، با اصل تطبیق داده شده و در موارد دیگر از نوارهای صوتی متن‌ها استخراج شده است.

پس از شهادت شهید سید مرتضی آوینی، ابتدا نوشته‌های ایشان به‌صورت پراکنده و محدود توسط کانون فرهنگی هنری ایثارگران چاپ شد؛ سپس نشر ساقی مجموعه آثار را در ۱۲ عنوان منتشر و به چاپ رساند. اکنون این مجموعه تحت نظارت خانواده شهید و با همکاری انتشارات واحه منتشر می‌شود.

کتاب نسیم حیات

مرتضی آوینی
سید مرتضی آوینی (معروف به کامران) (زادهٔ ۲۱ شهریور ۱۳۲۶ در شهر ری - درگذشتهٔ ۲۰ فروردین ۱۳۷۲ در فکه) کارگردان فیلم مستند و روزنامه‌نگار حوزهٔ فرهنگی اهل ایران بود. مجموعه فیلم‌های مستند تلویزیونیِ او دربارهٔ جنگ ایران و عراق با نام روایت فتح شناخته‌شده‌است.تحصیلات ابتدایی و متوسطهٔ خود را در شهرهای زنجان، کرمان و تهران به پایان رساند. او از کودکی با هنر انس داشت. شعر می‌سرود، داستان و مقاله می‌نوشت و نقاشی می‌کرد.آوینی در سال ۱۳۴۴ به عنوان دانشجوی معماری وار...
قسمت هایی از کتاب نسیم حیات (لذت متن)
علم را به رودخانه می برند تا تطهیر کنند. چیزی به محرم نمانده است و باید بار دیگر سیاه پوشید و علم را سیاه پوشاند و کفن کرد. عاشورا جراحتی همیشه تازه است و هر سال این روزها که می رسد، باز به خون می افتد. دزفول نیز شهری جوان نیست. از در و دیوارها می توان فهمید که پیر است و سردوگرم چشیده... قرن هاست که این روزها وقتی جراحت عاشورا تازه می شود آینه داران عباس، علم را برداشته اند و به سوی رودخانه، کوچه ها را طی کرده اند و از گذرها گذشته اند تا به آب برسند. طهارتْ رودخانه ای جاری است در انتظار بانیان و علم داران که بیایند و علم را برای تغسیل بیاورند. تطهیر علم کاری است درخور طاهران و دیگران را سزاوار نیست. پس نخست خود را به آب می سپارند و بعد علم را.