کتاب شناخت و علاقه های انسانی
نویسنده:
یورگن هابرماس
3.9
از
1
رأی
کتاب شناخت و علاقه های انسانی
Knowledge and Human Interests
مترجم:
انتشارات:
پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی
ناموجود
92000
ناموجود
92000
معرفی کتاب شناخت و علاقه های انسانی
کتاب شناخت و علاقه های انسانی (به آلمانی: Erkenntnis und Interesse) کتابی است که در سال 1968 توسط فیلسوف آلمانی یورگن هابرماس منتشر شد، که در آن نویسنده به توسعه علوم طبیعی و انسانی مدرن می پردازد. او از زیگموند فروید انتقاد می کند و استدلال می کند که روانکاوی به جای یک علم، شاخه ای از علوم انسانی است و نقدی از فیلسوف فریدریش نیچه ارائه می دهد.
اولین اثر عمده سیستماتیک هابرماس، شناخت و علاقه های انسانی ، با فروید و فلسفه فیلسوف پل ریکور (1965) مقایسه شده است. نقدهای مثبتی دریافت کرد، که آن را به عنوان کتابی مهم معرفی کرد. با این حال، منتقدان تلاش هابرماس برای بحث در مورد رابطه بین دانش و علایق انسانی را رضایت‌بخش نمی‌دانند و سبک کار او را مبهم می‌دانند. برخی از مفسران بحث او درباره فروید را ارزشمند دانسته اند، در حالی که برخی دیگر نتایج او را زیر سوال برده اند.
هابرماس در این کتاب تاریخ پوزیتیویسم را با هدف ارائه تحلیلی از «ارتباطات بین شناخت و علایق انسانی» مورد بحث قرار می دهد. او ایده‌های خود را با ایده‌های فیلسوف کارل مارکس مرتبط می‌کند و توضیح می‌دهد که او ایده‌ای را «در نظریه جامعه مارکس ضمنی» توسعه می‌دهد. او بیان می کند که روانکاوی به عنوان نمونه در چارچوب او جایگاه مهمی دارد. او استدلال می‌کند که بحث فلسفی مدرن بر این مسئله متمرکز شده است که چگونه معرفت قابل اعتماد ممکن است، یعنی حوزه معرفت‌شناسی. به نظر او، عقل‌گرایی و تجربه‌گرایی هر دو به تعیین مرزبندی متافیزیکی قلمرو اشیاء و توجیه منطقی و روان‌شناختی اعتبار یک علم طبیعی که با زبان و آزمایش رسمی مشخص میشود، توجه داشتند.
اولین اثر عمده سیستماتیک هابرماس، شناخت و علاقه های انسانی ، با فروید و فلسفه فیلسوف پل ریکور (1965) مقایسه شده است. نقدهای مثبتی دریافت کرد، که آن را به عنوان کتابی مهم معرفی کرد. با این حال، منتقدان تلاش هابرماس برای بحث در مورد رابطه بین دانش و علایق انسانی را رضایت‌بخش نمی‌دانند و سبک کار او را مبهم می‌دانند. برخی از مفسران بحث او درباره فروید را ارزشمند دانسته اند، در حالی که برخی دیگر نتایج او را زیر سوال برده اند.
هابرماس در این کتاب تاریخ پوزیتیویسم را با هدف ارائه تحلیلی از «ارتباطات بین شناخت و علایق انسانی» مورد بحث قرار می دهد. او ایده‌های خود را با ایده‌های فیلسوف کارل مارکس مرتبط می‌کند و توضیح می‌دهد که او ایده‌ای را «در نظریه جامعه مارکس ضمنی» توسعه می‌دهد. او بیان می کند که روانکاوی به عنوان نمونه در چارچوب او جایگاه مهمی دارد. او استدلال می‌کند که بحث فلسفی مدرن بر این مسئله متمرکز شده است که چگونه معرفت قابل اعتماد ممکن است، یعنی حوزه معرفت‌شناسی. به نظر او، عقل‌گرایی و تجربه‌گرایی هر دو به تعیین مرزبندی متافیزیکی قلمرو اشیاء و توجیه منطقی و روان‌شناختی اعتبار یک علم طبیعی که با زبان و آزمایش رسمی مشخص میشود، توجه داشتند.
درباره یورگن هابرماس
یورگن هابرماس (Jürgen Habermas) (زاده ۱۸ ژوئن ۱۹۲۹ در دوسلدورف آلمان) از فیلسوفان و نظریه‌پردازان اجتماعی معاصر و وارث مکتب فرانکفورت است که در چارچوب سنت نظریه انتقادی و پراگماتیسم آمریکایی کار می‌کند. او در اردیبهشت‌ماه ۱۳۸۱ سفری به ایران داشت.
تمرکز پژوهش‌های او بر روی شناخت‌شناسی، مدرنیته و تجزیه و تحلیل تحولات اجتماعی جوامع پیشرفته صنعتی سرمایه‌داری و سیاست روز آلمان به ویژه با توجه به نقش رسانه‌های همگانی است. شهرت او بیشتر به ابداع اصطلاح و تز گستره همگانی یا فضای عمومی است که فضایی فکری و اجتماعی را مدنظر دارد که در آن، فعالیت‌های آگاهی بخش رسانه‌ای به ایجاد زمینه برای بحث‌های اجتماعی و انتقادی و ظهور چیزی که او آن را برای دموکراسی بنیادی می‌داند، می‌انجامد.
به نظر وی اطلاعات (اکسیژن دموکراسی) در این گستره فرآوری میشود و هرچه فرایندها و روندهای این تولید، آزادتر و خردورزانه تر و با مشارکت حداکثری همه نیروهای اجتماعی باشد، مزایای دموکراسی واقعی تر و تأثیرگذارتر میشود. گستره همگانی فضای اجتماعی ای است که در آن مردم آزادانه شرایط اجتماعی خودرا نقد کرده و مشکلات را برشمرده و بر جریان تصمیم‌گیری سیاسی تأثیر می‌گذارند. به نظر هابرماس گستره همگانی خاستگاه افکارعمومی است. گستره همگانی میانجی فضای خصوصی و فضای عمومی است و هرچه آزادتر و فکورانه تر باشد مناسبات اجتماعی خردورزانه تر و انسانی تر خواهد بود. هابرماس بر این اعتقاد است که از اواخر سده نوزدهم گستره همگانی بر اثر افزایش فعالیت‌های تجاری و بازرگانی و سودگرایی دارندگان این رسانه‌ها و نیز فروکش کردن تمایلات انقلابی پیشین سرمایه‌داری رو به کاهش گذاشته‌است.
تمرکز پژوهش‌های او بر روی شناخت‌شناسی، مدرنیته و تجزیه و تحلیل تحولات اجتماعی جوامع پیشرفته صنعتی سرمایه‌داری و سیاست روز آلمان به ویژه با توجه به نقش رسانه‌های همگانی است. شهرت او بیشتر به ابداع اصطلاح و تز گستره همگانی یا فضای عمومی است که فضایی فکری و اجتماعی را مدنظر دارد که در آن، فعالیت‌های آگاهی بخش رسانه‌ای به ایجاد زمینه برای بحث‌های اجتماعی و انتقادی و ظهور چیزی که او آن را برای دموکراسی بنیادی می‌داند، می‌انجامد.
به نظر وی اطلاعات (اکسیژن دموکراسی) در این گستره فرآوری میشود و هرچه فرایندها و روندهای این تولید، آزادتر و خردورزانه تر و با مشارکت حداکثری همه نیروهای اجتماعی باشد، مزایای دموکراسی واقعی تر و تأثیرگذارتر میشود. گستره همگانی فضای اجتماعی ای است که در آن مردم آزادانه شرایط اجتماعی خودرا نقد کرده و مشکلات را برشمرده و بر جریان تصمیم‌گیری سیاسی تأثیر می‌گذارند. به نظر هابرماس گستره همگانی خاستگاه افکارعمومی است. گستره همگانی میانجی فضای خصوصی و فضای عمومی است و هرچه آزادتر و فکورانه تر باشد مناسبات اجتماعی خردورزانه تر و انسانی تر خواهد بود. هابرماس بر این اعتقاد است که از اواخر سده نوزدهم گستره همگانی بر اثر افزایش فعالیت‌های تجاری و بازرگانی و سودگرایی دارندگان این رسانه‌ها و نیز فروکش کردن تمایلات انقلابی پیشین سرمایه‌داری رو به کاهش گذاشته‌است.
دسته بندی های کتاب شناخت و علاقه های انسانی
نکوداشت های کتاب شناخت و علاقه های انسانی
برای کسانی که به روابط بین فکر و عمل اهمیت می دهند، کتاب دانش و علایق انسانی به سرعت به عنوان کتابی درخشان شناخته می شود.
Times Literary Supplement
قسمت هایی از کتاب شناخت و علاقه های انسانی
هرگونه شناخت شناسی بی تناقضی از آغاز گرفتار این چرخه است. آغاز کردن نقد با پیش فرض هایی که عجالتا غیر مسئله مند بمانند نمی تواند ما را از این چرخه برهاند، آن پیش فرض ها را علی الاصول فقط می توان به عنوان مسئله هایی بالقوه برای پژوهش بعدی برگرفت. این روش مسئله مند را، که نخستین بار راینهولد برگرفت، پوزیتیویست ها امروزه نیز برای پژوهش های روش شناختی توصیه می کنند. گفته میشود که نمی توان همزمان همه ی اصلها را مسئله مند دانست. مجموعه ی پیش فرض هایی که چارچوب مرجع پژوهش را تعریف می کند، باید در روند همان پژوهش غیر مسئله مند دانسته شود. تکرار مکرر این رویه باید با این فرض سفت و سخت همراه باشد که علی الأصول همه ی پیش فرض ها را می توان به پرسش گرفت. با این حال گزینش نخستین چارچوب مرجع و توالی مراحل بعدی پژوهش، همچنان خودسرانه و بی دلیل است. شک رادیکال طرد می شود، زیرا این رویه بر عرف وعادتی استوار است که بنیان منطقی مقدمات خودش را نادیده می گیرد.
محصولات مرتبط با کتاب شناخت و علاقه های انسانی
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب شناخت و علاقه های انسانی" ثبت می‌کند