کتاب شبگرد

فکر می کنی برای من آسون بود؟ دیدنت در کنار یکی دیگه و...ناباورانه نگاهش کردم و او با همان طنین گرم و گرفته ادامه داد: اعتراف من اگر برای تو یه کابوسه، برای خودم یه رویای محال بود. سکوتم نه تنها تو، که خودم رو هم آزار می داد. انگار خواب می دیدم. دیگر حرف هایش را نمی شنیدم، شاید هم نمی خواستم که بشنوم. سرم گیج می رفت، دیگر توان ماندن نداشتم. حالم خوب نبود، حالا که او اعتراف کرده بود، من توان تحملش را نداشتم. دستم را به صندلی گرفتم تا از افتادنم جلوگیری کنم. او به کمکم شتافت و مرا روی صندلی نشاند... .