کتاب برپا

رمان «برپا» در مقام تألیف دومین اثر منتشر شده از نویسنده آن؛ مریم راهی است اما از منظر شیوه و سبک بیان بدون شک از پایه­ گذاران شیوه­ ای تازه در ادبیات داستانی نسل نو ایران است که می­توان از آن به ادبیات اخلاق­ مدار و یا ادبیات مروج سبک زندگی اسلامی ایرانی یاد کرد.
«برپا» رمانی است در قد و قامت و حجمی قابل قبول. داستانش به دلمشغولی­ ها و زندگی روزانه زنی به نام رها باز می­گردد. زن جوانی که در تجربه نخست زندگی زناشویی خود دچار بحران شده اما در گیر و دار شروع رابطه عاشقانه تازه ­ای است. اما چیزی که این نگاه به ظاهر کلیشه­ وار در روایت داستان را دچار عطف کرده و محتوای آن را با تغییر همراه می­کند، نگاه موحدانه رها به عنوان راوی داستان به زندگی و تمامی رویدادهای آن است؛ نگاهی که می­تواند سرآغاز تبلیغ سبکی تازه و نوین از زندگی دین­مدارانه در چهارچوبی عفیف و توحیدی باشد که خلاء آن در زندگی شهری این روزهای ما در کلان­شهرهای کشورمان به شدت قابل احساس است.
رمان «برپا» نثری شاعرانه دارد و نویسنده در هیچ کجای از داستانش سعی نداشته است تا با عصبیتی خاص تفکر خودش را به خورد مخاطبش بدهد. رها نماینده یک زندگی ساده و در عین حال پرشور در جامعه هزار رنگ امروز ماست. نماینده­ای که سعی دارد تا به بیینده خود بگوید در بدیهی­ترین و ساده ­ترین رویدادهای زندگی پیرامونی­ مان نیز می­توان نگاهی انسانی و دین­مدارانه داشت و بر پایه همان نگاه، دید، حرف زد، استنتاج کرد و در نهایت به عمل رسید.