مرتضی احمدی هنرمند معاصر دلبستگی خاصی به سرزمینش ، زادگاهش و بچه محل هایش دارد و به قول خودش ریشه اش تو این خاک گیر کرده است . او این بار خاطرات خودش را از شهر تهران ، بچه محل هایش و علایق آنها بازگو کرده است : « یه چن روزیه که تو چاردیواری سوت و کورم . دقّه دقّه با خودم ور می رم ، ور می زنم ، اونم واس خاطر زادگاهم که هر تیکه شو غربتی ها بدون تیر و تفنگ به جونش افتادن و چپوش کردن ، حتی ته توآشم مفت خود دونسن و هپروش کردن . اگه من از زادگاهم و بر و بچه هاش می گم بهم ایراد نگیرین . » کتاب « پرسه » سیری در احوالات خاطرات گذشته این هنرمند است که با شیوه ای خاص روایت شده است . بازی های دست جمعی ، شخصیت های تهران قدیم ، دلخوشی ها ، و همه و همه در این کتاب برای کسانی نوشته شده که دلبسته این آب و خاکند . از مرتضی احمدی پیش از این کتاب من و زندگی (خاطرات ) ، کهنه های همیشه نو (ترانه های تخت حوضی ) و فرهنگ بر و بچه های ترون منتشر شده است .
کتاب پرسه در احوالات ترون و ترونیا
هیلا
مرتضی احمدی
