کتاب وعده

چیزی که در یک اتاق اتفاق می افتد، همانجا به صورت نامرئی باقی می ماند، تمام کارها، تمام کلمات، همیشه. کسی نه آن ها را می بیند و نه می شنود، البته به جز برخی آدم ها، و حتی آن موقع نیز به شکلی ناقص.

در همین اتاق، هم تولد و هم مرگ اتفاق افتاده است. مدت ها پیش، شاید، اما خون هنوز در بعضی روزها قابل مشاهده است، وقتی زمان رقیق می شود.

تردید در صدای قدم هایش به گوش می رسد، اما بازنمی گردد. این لحظه نیز باز نخواهد گشت، که در مورد تمام لحظات صدق می کند، اگرچه نه به صورت برابر.