با این وضع بهتر نیست کمی تنها باشم؟ فکر کنم و بعد خود را بنویسم. داستان خودم را. بله این بهترین است! باید یک گوشه ی خلوت پیدا کنم. بیرون از هر هیاهو و دور از هر انسانی. تنهایی روح را پرآزاد می کند. مثل کبوترهای عمو وقتی در قفس شان را پسر خل و چلش باز می گذارد!
