جفرز گفت: « دو نفر مسلح از ناکجا آباد پیداشون شد. راننده رو مجبور کردن شیشه ها رو پایین بکشه و یک نفرشون اسلحه اش رو به طرف النا نشانه گرفت. شک ندارم اگه اون مرد به النا می گفت گردنبند رو بده، النا بهش می داد. اما این طور نشد، خودش دستش رو توی سینه النا فرو کرد و گردنبند رو کشید. اون حرومزاده به النا آسیب رسوند و کاری کرد جیغ بزنه. همین باعث شد من از کوره در برم، جیغ النا.»
کایلی پرسید: «منظورت چیه که از کوره در رفتی؟»
_ پریدم بهش تا تفنگش رو بگیرم. می دونم که میگن نباید این کار رو بکنی، اما وقتی آدرنالین این جوری بالا می زنه نمی تونی فکر کنی. یک مچش رو گرفته بودم و داشتم از پا می انداختمش که یک تیر از تفنگش شلیک شد.
این داستان را قبلا هم شنیده بودم. مردی که هیچ سلاحی ندارد جز زیادی تستوسترون، تصمیم می گیرد شانسش را امتحان کند و اسلحه دیگری را بقاپد. ممکن است در فیلم ها برای جکی جان درست از آب در بیابد اما در زندگی واقعی برای کریگ جفرز خیر.
کتاب زیبای نیویورک
روشا
جیمز پترسون
