کتاب آخرین اغواگری زمین

مارینا تسوتاوا نویسنده کتاب «آخرین اغواگری زمین» یکی از چهار شاعر بزرگ روسی قرن بیستم به همراه آخماتووا، ماندلشتام و پاسترناک بود. او همچنین نثر برجسته ای داشت. تسوتایوا که دارای «حساسیت زبانی فوق‌العاده‌ای» (ژوزف برادسکی) بود، در درجه اول به ماهیت آفرینش شاعرانه و معنای شاعر بودن توجه داشت. از جمله هیجان‌انگیزترین کاوش‌های این مضمون، مقاله‌های «هنر در پرتو وجدان» است، دفاع روحی او از شعر. «شاعر بر منتقد» که دشمنی بسیاری را برای او به همراه داشت. و «شاعر و زمان»، کلید درک آثار اوست. مقالات بسیار متنوع او بینش های بی نظیری را در مورد شعر، سبک های شعری و معنای شاعر بودن ارائه می دهد. این کتاب شامل بسیاری از موضوعات جذاب است و تأملاتی در مورد زندگی و آثار شاعران روسی دیگر، مانند ماندلشتام و مایاکوفسکی، و همچنین مطالعه ای باشکوه در مورد ترجمه ژوکوفسکی را شامل میشود. حتی در دوره‌های سختی شدید شخصی، کار او حس انرژی و شوخ طبعی خود را حفظ کرد و ترجمه‌های آنجلا لیوینگستون خواننده انگلیسی زبان را تا حد امکان به صدای تکرار نشدنی تسوتایوا نزدیک می‌کند. تسوتایوا به طرز درخشانی بیان می‌کند: «هنر، مجموعه‌ای از پاسخ‌هاست که هیچ سوالی برای آن‌ها وجود ندارد».