کتاب درباب خوب بودن

افراد حقیقتا بخشنده با بلندنظری شان حسی را منتقل می کنند که گویی آن ها نیز نیازمند بخشش هستند. نه اکنون و نه در این حوزه، بلکه در حوزه های دیگر. آن ها می دانند که حق به جانب بودن صرفا نتیجهٔ حافظه ای پر اشکال است. حق به جانب بودن یعنی اینکه در عین خوب و محق بودن نتوانی به ذهن بسپاری که زمانی عمیقا و بی تردید خطاکار بوده ای. بخشندگی به ما یادآوری می کند که هنوز در میان رذیلت های دیگران چه فضیلت هایی ممکن است وجود داشته باشد. بخشندگی به ذهن می سپارد که اگر کسی خسته و درمانده شد، احتمالا در معرض بروز رفتار منزجرکننده است. بخشندگان می دانند که وقتی کسی دارد فریادهای توهین آمیز می کشد، اغلب احساسات حقیقی نهفته اش را آشکار نمی کند: او به این دلیل می کوشد تا به دیگران صدمه بزند که احساس می کند خودش اغلب توسط فردی دیگر آسیب دیده است. فردی که قدرت تلافی کردنش را نداشته است.

یک مسیر بنیادی برای حفظ آرامش و محبت نسبت به سایر آدم ها، حتی در موقعیت های بسیار بغرنج، توانمندی ایجاد تمایز میان آن چیزی است که مردم انجام می دهند و آن چیزی که قصد داشتند انجام دهند. در قانون، این تمایز در مفاهیم متضاد قتل عمد و قتل غیرعمد لحاظ شده است. چه بسا نتیجه یک چیز باشد؛ پیکری غرقه در خون است اما به صورت جمعی احساس می کنیم اینکه انگیزه های ارتکاب قتل چه بوده است، تفاوت بزرگی ایجاد می کند.

ا دلایل خیلی خوبی داریم که نسبت به نیت ها حساس باشیم: اگر عمل عامدانه باشد، آن گاه عامل آن عمل همواره منشأ خطری است که باید از اجتماع در برابر او محافظت کرد. اما اگر آن عمل اتفاقی رخ داده باشد، عامل از صمیم قلب عذرخواهی و اعاده ی خسارت خواهد کرد. چنین کاری ضرورت مجازات و اعمال خشم را کاهش می دهد. خودتان را در رستورانی تصور کنید که در آن پیش خدمت لیوانی پر از نوشیدنی را روی لپ تاپ شما سرنگون می سازد. خسارت سنگین است و خشم شما دارد فوران می کند. اما اینکه این اتفاق حادثه باشد و یا نقشه ای از پیش طراحی شده، تعیین می کند که پاسخ مناسب چیست. میل از پیش تعیین شده ی پیشخدمت به خرابکاری علامت این است که او می خواهد با شما شاخ به شاخ شود. شاید لازم باشد گام های دفاعی محکمی بردارید. یعنی برای مثال، بر سرش فریاد بکشید یا کمک بخواهید. اما اگر این یک حادثه بود، آن شخص دشمن شما نیست. نیازی نیست که به او ناسزا بگویید. در واقع بخشنده بودن و مهربان بودن بسیار معنادار است؛ چرا که خیرخواهی خودبه خود راهش را به سوی شما باز می کند.