هنوز به یاد دارم یک سال قبل از بورگه، با گیر رندبی ( کسی که ایده ی سفر اکتشافی را داد، اما متاسفانه سریع مصدوم شد و مجبور به برگشت شد) پس از یک سفر اسکی و قبل از سفر قطب مان در سونا نشسته بودیم، از او پرسیدم اگر شکست بخوریم، از نظر او واکنش افکار عمومی چه خواهد بود. و این واکنش برای من چه معنایی خواهد داشت؟ پاسخ فوری او این بود: «بهش فکر نکن!» در آن زمان فکر می کردم که او نسبت به نگرانی هایی که به نظر من قابل توجیه بود کمی بی اهمیت است. بعد ها وقتی خوب فکر کردم، متوجه شدم که با چنین نگرانی هایی ممکن است به جای رفتن به قطب شمال، با کنترل تلویزیون درون مبل فرو بروم و این چیزی نبود که من بخواهم.