مارتین هایدگر، زاده ی 1889 و درگذشته ی 26 می 1976، فیلسوف بزرگ آلمانی بود.هایدگر در خانواده ای کاتولیک و سنتی در یکی از روستاهای ایالت بادن-وورتمبرگ به نام مسکیرش در جنوب غربی آلمان و در دل کوهستان آلپ به دنیا آمد.او مطالعه ی الهیات را از سال 1909 در دانشگاه فرایبورگ آغاز کرد و بعد از آن به فلسفه روی آورد. فعالیت هایدگر همواره تحت تأثیر استادش، ادموند هوسرل بود. در نظر هایدگر، تاریخ متافیزیک، تاریخ غفلت از وجود و افتادن در ورطه ی موجودانگاری است. مقصود هایدگر از این تعبیر آن است که تاریخ کنونی فلسفه، با خلط موجودشناسی و وجودشناسی، از شناخت وجود به معنای اصیل آن بازمانده است. او مدتی از اعضای حزب نازی و نماینده ی این حزب در دانشگاه فرایبورگ بود.اندیشه های هایدگر، الهام بخش اندیشه های بسیاری از متفکران پس از مدرنیته از جمله میشل فوکو، ژاک دریدا و هانس-گئورگ گادامر بوده است.