بیشتر آثار جولایی رو خوندم و قلم و فکرش رو بسیار میپسندم اما در این اثر شاهد چیز تازهای نبودیم. نه محتوای جدیدی و نه داستان جدیدی. صرفا یه داستان ایرانیزه شده از دراکولای برام استوکر بود و تا اواخر داستان خط به خط از دراکولا کپی برداری شده بود. حتی در ساختار و فرم هم شباهتهای زیادی دیده میشد از جمله گزارشگونه بودن داستان. بد نبود اقای جولایی کمی هم از منبع الهامشون میگفتن و این داستان رو به اسم خودشون نمیزدن. دست کم من که ندیدم ایشون در جایی اشارهای به این موضوع بکنن. کلام آخر اینکه این کتاب برای کسی که دراکولای برام استوکر رو نخونده باشه میتونه تجربهی جدیدی در ادبیات ایران باشه که از لحاظ ادبیات ژانری بسیار تهی است.
من تقریبا تمام آثار آقای جولایی رو خوندم و از طرفداراشون هستم این کتاب هم مثل بقیهی کارهاشون دوست داشتم بعضی قسمت هاش واقعا ترسناک بود اما میتونستطولانیتر باشه در کل کتاب خوبی بود