آرامش! هرگز برای کسی وجود نخواهد آمد. فقط این تظاهر به آرامش است، که در میان مردم رواج دارد. انسان ها تلاش می کنند اضطراب را در رفتار خود نشان ندهند. تلاش می کنند برای درک کردن،درک کردن یک هیچ بزرگ. تلاشی برای این که بگویند در زنده گی آرامشی وجود دارد که هیچ چیز، لحظه ای حتی نمی تواند به آن خدشه ای وارد کند، اما این طور نیست. در واقعیت و از درون، اصلن این طور نیست. فقط می توان گفت ادامه می دهند با همان وضعی که دچارش هستند. با همان وضعی که از درون لحظه به لحظه به سمت سقوط پیش می بردشان و هرگز به آن نقطه ی گمشده دست نمی یابند.
هشت