دوریس می لسینگ، زاده ی ۲۲ اکتبر ۱۹۱۹ و درگذشته ی ۱۷ نوامبر ۲۰۱۳، نویسنده ی صوفی و فمینیست انگلیسی و برنده ی جایزه ی ادبیات نوبل در سال ۲۰۰۷ میلادی بود. او یازدهمین زن برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات و مسن ترین برنده ی این جایزه (هنگام دریافت) بود.دوریس لسینگ از پدر و مادر انگلیسی در سال ۱۹۱۹ در کرمانشاه، ایران زاده شد. پدرش، آلفرد تیلور که در جنگ جهانی اول معلول شده بود، کارمند بانک شاهنشاهی ایران و مادرش امیلی ماد تیلور، پرستار بود.در سن ۱۵ سالگی لسینگ خانه را ترک کرد و به عنوان یک پرستار بچه مشغول به کار شد. در این زمان بود که به خواندن متون سیاسی و جامعه شناسی ای پرداخت که کارفرمایش در اختیار او می گذاشت. تقریبا در همین زمان بود که نوشتن را آغاز کرد. در سال ۱۹۳۷ لسینگ به سالزبری (شهری در جنوب انگلیس) نقل مکان کرد تا به عنوان یک اپراتور تلفن کار کند و پس از مدت کوتاهی با نخستین همسرش فرانک ویزدم ازدواج کرد. پیش از این که زندگی مشترکشان در سال ۱۹۴۳ پایان یابد، از او صاحب ۲ فرزند شد.در سال ۱۹۴۹ لسینگ به همراه کوچک ترین پسرش به لندن رفت و در همین هنگام نخستین رمانش با عنوان علف ها آواز می خوانند را منتشر شد. اثری که باعث شهرت لسینگ شد و مهم ترین اثرش می باشد، دفترچه طلایی بود که در سال ۱۹۶۲ نوشته شد. در سال ۱۹۸۴ او سعی کرد که دو رمان را با نام مستعار جین سامرز به چاپ برساند و به این وسیله دشواری هایی که برای چاپ کتاب در برابر نویسندگان تازه کار قرار دارد را نشان دهد. ناشر لسینگ در بریتانیا این آثار را رد کرد ولی انتشارات ناپف در ایالات متحده آن ها را پذیرفت. او در حومه ی لندن در هامپستد زندگی می کرد.دوریس لسینگ، روز یکشنبه ۱۷ نوامبر ۲۰۱۳ در سن ۹۴ سالگی در لندن درگذشت.
داستانی ساده اما استوار و تأمل برانگیز.
یک پژوهش روان شناسانه ی کامل.
در این کتاب، اشتیاق، احساس و قدرتی کم نظیر وجود دارد.
کسانی که از روی ضرورت یا به دلخواه، تنها زندگی می کنند و کاری به کار همسایه ها ندارند، اگر بفهمند دیگران پشت سر آن ها چه حرف هایی می زنند، سخت ناراحت و برآشفته می شوند. درست مثل کسانی که از خواب می پرند و می بینند عده ای غریبه دورشان را گرفته و به آن ها خیره شده اند.
دیروز صبح جسد مری ترنر همسر ریچارد ترنر، کشاورزی در گوسی، در جلوی ایوان خانه شان پیدا شد. خدمتکار خانه که دستگیر شده، به جنایت خود اعتراف کرده است. انگیزه ی این قتل هنوز روشن نشده است ولی به نظر می رسد که قاتل در پی سرقت اموال خانواده ترنر بوده است.
روزنامه بیش از این چیزی نگفت. مردم سراسر کشور حتما نگاهی به این پاراگراف و عنوان مهیج آن انداختند و فورانی از خشم که تا حدی با رضایت آمیخته بود در درون خود احساس کردند. مثل این بود که باور قدیمی آن ها باز هم تایید شده بود. گویا ماجرایی اتفاق افتاده بود که می شد انتظار آن را داشت [هر بار که مردمان بومی دست به دزدی، قتل و یا تجاوز می زنند، سفیدپوستان همین احساس را دارند ]بعد هم روزنامه را ورق می زدند و به مطلبی دیگر مشغول شدند.
این کتاب در زمرهی موفقترین آثار دوریس لسینگ است که از سوی خوانندگان و منتقدان ادبی در سراسر جهان با استقبال فراوانی روبهرو شد
می توان گفت که هدف اصلی این ژانر، «زندگی بخشیدن به تاریخ» از طریق ساختن داستان هایی درباره ی گذشته یا یک دوره ی تاریخی خاص است.
وقتی که آثار کلاسیک را مطالعه می کنید، در واقع در حال خواندن کتاب هایی هستید که نقشی اساسی در شکل گیری چگونگی نوشتن و خواندن ما در عصر حاضر داشته اند
دوریس لسینگ، نویسنده ی بزرگ و جریان ساز انگلیسی که تأثیرات زیادی بر مخاطبین پرتعداد خود، به خصوص زنان، گذاشته است.
از فرزند پنجمش بهتر بود
همین طور که همه گفتن عجیبی این کتاب اینه واسم که نویسنده توو بیست سالگی، انقدر عمیق لحظه لحظهٔ میانسالی و افسردگی و نوشته ...
به نظرم دوریس لسینگ یک نویسنده برجسته ، مهم و عمیق هست و کاوشهای عمیقی در حوزه روان شناسی و انسان شناسی انجام داده است و قلم بسیار قوی و با ارزشی دارد .