یک ماجراجویی نشانه شناختی چندلایه.
حتی پیچیده تر و جذاب تر از اثر پرفروش اکو در سطح بین الملل، کتاب «آنک نام رز».
یک دستاورد روشنفکرانه.
حتی آونگ هم پیغمبر دروغیست. وقتی نگاهش می کنی، فکر می کنی تنها نقطه ی ثابت در کائنات است؛ اما از سقف کنسرواتوار بازش کن و از یک خانه ی بدنام آویزانش کن، هیچ تاثیری در کارش نمی گذارد. تازه آونگ های دیگری هم هست: یکی در نیویورک است در ساختمال سازمان ملل متحد، یکی در موزه ی علم سان فرانسیسکو، و خدا می داند چند تای دیگر.
آونگ فوکو را هر جا که آویزان کنی از یک نقطه ی بی حرکت شروع می کند به نوسان، در حالی که زمین زیرش می چرخد. هر نقطه ی کائنات یک نقطه ی ثابت است؛ تنها کاری که باید بکنی آویزان کردن آونگ است از آن.
آن وقت بود که آونگ را دیدم. گوی، آویزان از ریسمان بلندی متصل به سقف سرایشگاه با همزمانگی شکوهمندش به عقب و جلو در نوسان بود. می دانستم - اما هر کسی می توانست این را در جادوی آن صدای تنفس آرام احساس کرده باشد - که این دوره ی تناوب را جذر طول ریسمان و عدد پی تعیین می کند، عددی که اگر چه برای عقول دنیوی گنگ است، از رهگذر نوعی گویایی اعلی، محیط و قطر هر دایره ممکنی را به هم پیوند می دهد. زمانی که لازم است تا گوی از این طرف تا آن طرف نوسان کند با نوعی توطئه ی مرموز بین بی زمان ترین سنجه ها معین می شود: واحد بودن نقطه ی تعلیق، ثنویت ابعاد صفحه، ثالث بودن شروع عدد پی، طبیعت مربع و مرموز جذر، و کمال بیرون از شمار خود دایره...
در این مطلب قصد داریم به شکل خلاصه با ویژگی ها و عناصر مهم «داستان نوآر» بیشتر آشنا شویم.
اومبرتو اکو به عنوان یک نشانه شناس تلاش می کرد تا فرهنگ های مختلف را از طریق بررسی نشانه ها و نمادهای آن ها تفسیر کند
کتاب سخت خوان و بسیار زیباییه، داستان مثل اونگ به پیش و پس میرود، آقای علیزاده برای ترجمه کتابهای فوکو سالها وقت گذاشتند.
اصلا قابل قیاس با نام گل سرخ نیست چه در جذابیت چه ارائه مفاهیم و کلا ارزش ادبی. نویسنده در راستای یک داستان اسرار آمیز به معرفی تاریخ برخی فرقههای مخفی مسیحیت (معبدی ها، ماسونری و گنوسی) و اسلام (اسماعیلیه) میپردازد که باعث شده گاهی با درازگویی فراموش کند یک کتاب رمان است نه تاریخ. کلا نه در زمینه تاریخ و نه رمان کتاب موفقی نیست و در بهترین حالت یک رمان متوسط است.
این دوست عزیز نظر شخصی خودشون رو گفتن و من هم نظر شخصی خودم رو میگم که جزو بهترین کتاب هایی هست که خوندم. دو بار با فاصله 2 سال خوندم این کتاب رو. یک بار بصورت فیزیکی و یک بار بصورت صوتی. در هر دو بار بسیار لذت بردم و این کتاب اکو رو بهتر از نام گل سرخ میدونم. اگر تا بحال از اکو چیزی نخوندین سراغ این کتاب نرید. بسیار سخت خوان هست مخصوصا 70 صفحه اول کتاب.
داستانی رمزآلود که به هر چیزی سرک میکشه از دین و مذهب بگیر تا عالم تا فرهنگهای مختلف مثل ایران از فروید تا حسن صباح
بسیار کتاب رو دوست داشتم و البته اکو رو هم دوست دارم.
بسیار زیبا و جذاب
اومبرتو اکو را همه با نام گل سرخ میشناسند، اما قطعا سنگینترین و پیچیدهترین رمانش آونگ فوکوست. شبیه یک سفر شگفت انگیز در تاریخ و شبه تاریخ و داستان باور ما ادمها به توطئه، داستان اینکه مرز بین حقیقت و دروغ شاید فقط در باور ما باشد. قطعا بزرگترین افسوس من درمورد آونگ آن است که استنلی کوبریک پیشنهاد داد که فیلمی از رویش بسازد، اما اکو بعد از نام گل سرخ (که فیلمش یک فاجعه واقعی و یک جنایت در حق کتاب بود) تصمیم گرفته بود که هیچ یک از کتابهای بعدی اش فیلم نشوند و اجازه این کار را نداد. ترجمه عالی
درحال خوندنش هستم و بشدت از کلمه به کلمه و جمله به جملش دارم لذت میبرم. کتابهای امبرتو اکو محشرن بخصوص اگر با ترجمه اقای علیزاده باشن.