کتاب طراحی و نوشتن داستان های معمایی

Plotting and Writing Suspense Fiction
کد کتاب : 21247
مترجم :
شابک : 978-6009594252
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 129
سال انتشار شمسی : 1400
سال انتشار میلادی : 1966
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 4
زودترین زمان ارسال : 12 آذر

معرفی کتاب طراحی و نوشتن داستان های معمایی اثر پاتریشیا های اسمیت

پاتریشیا هایسمیت، نویسنده کتاب های غریبه در قطار، آقای ریپلی با استعداد، یافت شده در خیابان و بسیاری کتاب های دیگر، به عنوان یکی از بهترین رمان نویسان تعلیق و معمایی شناخته می شود. در این کتاب، او با تکیه بر تجربه خود در چهار دهه به عنوان یک نویسنده فعال، عناصر کلیدی داستان های معمایی را تحلیل می کند. او در میان موضوعات دیگر صحبت می کند. چگونه یک داستان کامل را از یک ایده توسعه دهیم. چه چیزی باعث جذابیت یک طرح می شود. استفاده (و سوء استفاده) از تصادف؛ شخصیت پردازی و ساختن "جنایتکار دوست داشتنی"؛ رفتن از اولین پیش نویس به پیش نویس نهایی؛ و نوشتن داستان کوتاه معمایی.
های اسمیت در سرتاسر کتاب نکات خود را با مثال‌های فراوانی از آثار خود نشان می‌دهد و با بحث در مورد الهامات خود، شروع‌های غلط، بن‌بست‌ها، موفقیت‌ها و شکست‌ها، تصویری زنده و بسیار خواندنی از رمان‌نویس در حال کار ارائه می‌دهد.
هرکسی که بخواهد داستان جنایی و تخیلی بنویسد یا از خواندن آن لذت می برد، این کتاب را راهنمای روشنگری برای هنر و هنر یک استاد مدرن خواهد یافت.

کتاب طراحی و نوشتن داستان های معمایی

پاتریشیا های اسمیت
پاتریشا های‌اسمیت (انگلیسی: Patricia Highsmith) نویسنده اهل ایالات متحده آمریکا بود.پاتریشیا های اسمیت از زنان جنایی نویس مشهور دنیا است که آثار اقتباسی مشهوری از آثار وی در دنیای سینما ساخته شده است. از جمله این آثار می‌توان به آثاری چون آقای ریپلی با استعداد و ظهر ارغوانی اشاره کرد.
قسمت هایی از کتاب طراحی و نوشتن داستان های معمایی (لذت متن)
هیچ نویسنده ای را نمی شناسم که مهیج باشد. شنیده ام که نویسنده های دیگر هم همین را می گویند و اصلا فکر نمی کنم از سر حسادت یا بدگمانی این را به زبان آورده باشند. می دانم نویسنده های فرانسوی معمولا چنین حسی ندارند و با همدیگر دربارۀ آثارشان بحث می کنند. از نظر من هیچ کاری خطرناک تر و بدتر از این نیست که با نویسندۀ دیگری دربارۀ کارم حرف بزنم. حس می کنم پیش چشم دیگری عریانم. این رویکرد نویسنده های انگلوساکسون و آمریکایی است که نویسنده باید کارش را پیش خودش نگه دارد و از قرار معلوم من هم این طوری ام.