کتاب ماه و شش پنی

ماه و شش پشیز که از زندگی پل گوگن الهام گرفته شده است، در عین حال کاریکاتور طنزی از قراردادهای دوره ادوارد و تصویری واضح از ذهنیت یک نابغه است. چارلز استریکلند خانواده اش را برای نقاشی و رفتن به پاریس و تاهیتی رها می کند. تصمیم او به یک وسواس منجر می شود که پیامدهای شدیدی را به همراه دارد.

این کتاب عمدتا از دیدگاه راوی، نویسنده و نمایشنامه‌نویس جوان و مشتاق در لندن نوشته شده است. برخی از فصل‌ها به طور کامل شامل روایت‌هایی از وقایع شخصیت‌های دیگر است که راوی آن‌ها را از حافظه به یاد می‌آورد، و به‌طور انتخابی برخی جنبه‌های دیالوگ را ویرایش یا توضیح می‌دهد، به‌ویژه جنبه‌های استریکلند، زیرا به گفته راوی استریکلند توانایی بسیار ضعیفی برای بیان خود با کلمات دارد. راوی ابتدا با همسر استریکلند در مهمانی‌های ادبی آشنا می‌شود و بعدا با خود استریکلند آشنا می‌شود که به نظر می‌رسد تاجری بی‌نظیر است که علاقه‌ای به ذائقه ادبی یا هنری همسرش ندارد.

استریکلند یک دلال سهام ثروتمند و طبقه متوسط ​​در لندن است، در اواخر قرن نوزدهم یا اوایل قرن بیستم. او در اوایل رمان، همسر و فرزندانش را رها می کند و به پاریس می رود. راوی در آن نقطه مستقیما وارد داستان می شود، وقتی خانم استریکلند از او می خواهد که به پاریس برود و با شوهرش صحبت کند. او در آنجا به عنوان یک نقاش، زندگی فقیرانه ای را سپری می کند، اما در آنجا به شدت راضی است، در هتل های فرسوده اقامت می کند و طعمه بیماری و گرسنگی می شود و ...