این کتاب داستانی است از شبانه روز سربازهایی که در غربتی وسیع روزگار می گذرانند و هر روزشان چنان آدمکی کوکی بر پایه اصولی از پیش تعیین شده سپری می شود، هم چون عادتی نا متناهی. ماجرا از زبان سربازی که در نقطه مرزی و در تپه شمالی خدمت می کند روایت می شود، از زاویه دید محسن که در این گوشه پرت دنیا خود را با خیالی احمقانه مشغول کرده است و با اینکه از اینجا بیزار است ناگزیر به آن تعلق دارد.
نیماژ