کتاب سه گانه پاتر مور

قطار سریع السیر هاگوارتز، پس از چندین تغییر و تبدیل جادویی، برای استفاده ی مدرسه، مورد تأیید وزارت سحروجادو قرار گرفت. بسیاری از خانواده های اصیل زاده از اینکه فرزندانشان باید از وسایل حمل ونقل مشنگی استفاده کنند، به خشم آمدند چراکه از نظر آنها وسیله ی ناامن، ناسالم و تحقیرآمیزی بود؛ اما پس از صدور حکم وزارتخانه مبنی بر اینکه دانش آموزان باید با قطار به مدرسه بروند و در غیر این صورت، از تحصیل در مدرسه محروم می شوند، مخالفت ها به سرعت فروکش کرد.

کلاه گروه بندی در نخستین طرح های من از هاگوارتز جایی نداشت. من روش های متعدد گوناگونی را برای گروه بندی دانش آموزان بررسی کردم(زیرا از اول می دانستم چهار گروه با کیفیت های بسیار متفاوت خواهیم داشت. اولین مورد، دستگاه دقیق و پیچیده ای به دردنخوری بود که پیش از تصمیم گیری، انواع جادوهای مختلف را به اجرا در می آورد ولی هیچ از آن خوشم نیامد: به طور هم زمان هم بیش از حد پیچیده به نظر می آمد، هم بیش از حد پیش پا افتاده. سپس تندیس های چهار بنیان گذار هاگوارتز را در سرسرای بزرگ گذاشتم که هریک جان گرفته، در حضور همه ی حاضران، از بین گروه دانش آموزان، دانش آموزان منتخب خود را برمی گزیدند. این بهتر بود اما نه چندان که باید وشاید. سرانجام فهرستی از راه های گزینش افراد نوشتم: ده، بیست، سی، چهل؛ قرعه کشی با انتخاب سردسته ی گروه: قرعه کشی نام ها از داخل کلاه - نام هایی که از داخل کلاهی سخنگو درمی آیند . بر سر گذاشتن کلاه - کلاه گروه بندی.