کتاب زبان از یاد رفته

رویا برای همه ما وجود دارد ولو اینکه هیچکدام آن را درک نمی کنیم. با این حال رفتارمان طوری است که گویی در هنگام خواب هیچ واقعه عجیب و جالبی برایمان روی نداده است. واقعه ای که حداقل در مقایسه با فعالیت روانی ارادی و منطقی ما در هنگام بیداری کاملا عجیب به نظر می رسد.

بیشتر رویاهای ما یک صفت مشترک دارند و آن این که از قوانین منطقی هنگام بیداری پیروی نمی کنند. مقولات زمان و مکان در رویا نادیده گرفته می شوند. افکار و عقایدی که در قرون گذشته و در تمدن های گوناگون نسبت به ماهیت رویا وجود داشته است، بسیار متنوع است. گروهی رویا را تجربیات واقعی روح می دانسته اند که در جریان خواب از بدن جدا شده و به سیر و سیاحت پرداخته است و گروهی دیگر رویا را ملهم از خداوند و یا از ارواح خبیثه تلقی می کرده اند.

بعضی ها رویا را بروز و تظاهر هیجانات و انفعالات غیرمعقول ما فرض نموده و دسته ای دیگر آن را به عالی ترین و اخلاقی ترین نیروهای ما منسوب کرده اند. با این همه در یک مورد اتحاد نظر کامل وجود داشته است و آن اینکه رویاها همگی دلالت گر و بامعنی هستند. دلالت گر از آن نظر که رویا هیچگاه ناچیز و بازیچه نیست حتی اگر زبان بیان و تظاهر آن بی اهمیت و بازیچه جلوه کند. و با معنی، چون هر رویایی محتوی پیامی است قابل درک که اگر کلید ترجمه آن را در اختیار داشته باشیم به مفهوم آن پی خواهیم برد.