بانوی زیبای من یک موزیکال بر اساس نمایشنامه پیگمالیون جورج برنارد شاو در سال 1913، با کتاب و اشعار آلن جی لرنر و موسیقی فردریک لوو است. داستان به الیزا دولیتل، دختر گل کاکنی مربوط می شود که از استاد هنری هیگینز، یک آواشناس، درس های گفتار می گیرد تا بتواند به عنوان یک خانم عمل کند. هیگینز با وجود طبیعت بدبین و دشواری در درک زنان، به او وابسته می شود.
محصول 1956 موزیکال برادوی موفقیت قابل توجهی از نظر منتقدان و مردمی بود و برنده شش جایزه تونی از جمله بهترین موزیکال شد. رکورد طولانیترین نمایش موزیکال در برادوی تا آن زمان را به نام خود ثبت کرد و پس از آن یک تولید موفق لندنی به ثبت رساند. رکس هریسون و جولی اندروز در هر دو اثر بازی کردند. این داستان اقتباس های بسیاری به دنبال داشت و نسخه سینمایی 1964 برنده جایزه اسکار بهترین فیلم شد.
در ادواردین لندن، الیزا دولیتل یک دختر با لهجه غلیظ کاکنی است. پروفسور هنری هیگینز، آواز شناس مشهور، در کاونت گاردن با الیزا روبرو می شود و از ابتذال گویش او ابراز تاسف می کند. هیگینز همچنین با سرهنگ پیکرینگ، یک زبان شناس دیگر ملاقات می کند و از او دعوت می کند که به عنوان مهمان خانه اش بماند. الیزا و دوستانش به این فکر می کنند که زندگی راحت چگونه خواهد بود.
کتاب بانوی زیبای من