کتاب کشتن یک پادشاهی

«کالیا» کنار منه و در حین این که کشتی آب های دریا رو می شکافه، ما هم همراه باهاش شنا می کنیم. سرعت ثابتی داره و به اندازه ایه که ما به راحتی باهاش هماهنگ بشیم. وقتی انسان ها طعمه ی ما می شن، صبر کردن خیلی سخت می شه.

مدتی طول می کشه تا بالاخره شاهزاده روی عرشه می آد و به اقیانوس چشم می دوزه. نمی تونه ما رو ببینه. نزدیک به کشتی هستیم و سریع شنا می کنیم. «کالیا» از بین ردی که کشتی روی آب به جا می ذاره، به من نگاه می کنه و چشم هاش برای چیزی التماس می کنه. با لبخندی که به خوبی سر تکون دادنه، نگاه دخترخاله ام رو جواب می دم.

کلمات اهمیتی ندارن. این نغمه ی آوازه که اون ها رو فریفته می کنه. صدامون به سمت آسمون انعکاس پیدا می کنه و بعد برمی گرده و توی هوا پخش می شه. جوری می خونیم انگار که یک گروه کامل همسرایی از ما وجود داره. به محض این که آوای شکار اوج می گیره و بالا می ره، به سمت قلب سرنشین ها حرکت می کنه تا این که کشتی برای توقف، سرعتش رو کم می کنه.