داستان گویی جوهره ی ارتباطی ما با جهان، تاریخ و جامعه ی انسانی ست. داستان گویی همچون یک غریزه ی حیاتی چنان با وجود انسان گره خورده که شواهد بسیاری از دوران پیش از تاریخ و اختراع خط، نشان می دهد آدمیان با نقاشی روی دیوار غارها داستان هایشان را روایت می کردند و برای آیندگان به یادگار می گذاشتند. این میل به داستان گفتن و داستان نوشتن سبب شده که ما هر روز به دنبال یاد گرفتن راهکارهای بهتر و متفاوت تر برای داستان نویسی باشیم. یکی از نکات اساسی در آموزش داستان نویسی، یاد گرفتن شیوه های داستان نویسی از نویسندگان بزرگ است، با خواندن داستان هایشان یا گوش دادن به راهکارها و راهنمایی هایشان. اگر این نویسندگان در مقام معلمان ما در نوشتن داستان، هم عصر و معاصر ما باشند که به قطع یقین درس ها و توصیه هایشان بیشتر به کار ما خواهد آمد. کتاب «هنر داستان نویسی: ایشی گورو، اورهان پاموک و هاروکی موراکامی» گفتارهایی از این سه نویسنده ی بزرگ معاصر است که دو نفر آنها نوبل ادبیات را برده اند و دیگری همواره به عنوان یکی از کاندیدهای نوبل ادبیات مطرح بوده است. گفت وگوهای این سه نویسنده پیرامون مسئله ی نوشتن، چرایی آن، احساس و اندیشه ی ما برابر آن و ... همه همچون درسگفتارهای معلمانی چیرده دست در کتاب «هنر داستان نویسی: ایشی گورو، اورهان پاموک و هاروکی موراکامی» تجمیع شده اند و می توانند همچون جعبه ابزاری همراه هر علاقه مند به نویسندگی، به پرورش ذوق و ایده و قوه ی خلاقه کمک کنند.
کتاب هنر داستان نویسی
جغد
