کتاب جسیکا کجاست؟

کمی بعد، بگویی نگویی خوابم برد و خواب دیدم که در ساحلی ماسه ای و زیر یک صخره دراز کشیده ام. ولی یکی سیخونکی وحشیانه به پهلویم زد و مرا از خواب پراند و به کلاس برگشتم. به «ایزی» زل زدم و آهسته گفتم: «برای چی میزنی؟» جواب نداد. در عوض، با سرش به جلوی کلاس اشاره کرد.

خانم «کوپر» با اخم به من زل زده بود و از حالت لب و لوچه اش می شد فهمید که می خواهد بگوید: «پس اینطور؟ باشه!» آب دهانم را که کمی بیرون آمده بود، با دستم پاک کردم و نومیدانه نگاهی به دور کلاس انداختم. چند نفر برگشتند و با همدردی نگاهم کردند.

ولی بیشتر بچه ها رویشان را برگرداندند. چون بقیه ماجرا را می دانستند. به زحمت گفتم: «من... من... ببخشید. خانم. خوب نفهمیدم. میشه لطفا تکرار کنید؟» خانم «کوپر» بیشتر از قبل لب هایش را روی هم فشار داد و طوری که عملا لب هایش محو شد، گفت: «بعد کلاس بیا پیش من.»