کتاب خودکاوی; کتاب خودکاوی

کتاب خودکاوی

Self Analysis

کد کتاب : 5144
مترجم :
شابک : 9789646671997
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 329
سال انتشار شمسی : 1402
سال انتشار میلادی : 1942
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 18
زودترین زمان ارسال : 18 اردیبهشت

کارن هورنای از شاگردان برجسته ی فروید و از نویسندگان پرفروش کتاب های روانشناسی

معرفی کتاب خودکاوی اثر کارن هورنای

کتاب خودکاوی، اثری نوشته ی کارن هورنای است که نخستین بار در سال 1942 منتشر شد. دکتر هورنای در این کتاب، شیوه های مختلف خودکاوی را مورد تحلیل و بررسی قرار می دهد که یعنی افراد تا چه میزان می توانند به تنهایی از تکنیک های روانکاوی برای حل مشکلات خودشان استفاده کنند. این روانکاو برجسته ی آلمانی در کتاب خودکاوی، موضوعات متنوع، جذاب و بسیار آموزنده ای را برای مخاطبین شرح می دهد: نیروهای محرکه در بیماری های روانی، مراحل مختلف ادراک روانکاوانه، نقش بیمار و درمانگر در فرآیند روانکاوی، خودکاوی گاه به گاه و نظام مند، و توقعات واقع گرایانه ای که می توان از به کارگیری فرآیند خودکاوی داشت.
کارن هورنای
کارن هورنای، زاده ی ۱۶ سپتامبر ۱۸۸۵ و درگذشته ی ۴ دسامبر ۱۹۵۲، روانکاو و نویسنده ای آلمانی، و پیرو مکتب فروید بود. هورنای تحصیلات خود را در پزشکی و روانپزشکی در آلمان به پایان رساند. او در سال ۱۹۳۲ به ایالات متحده مهاجرت کرد و به عنوان استاد دانشگاه در رشته ی روانکاوی مشغول به تدریس شد. هورنای با همکاری عده ای از همکاران و شاگردان خود، مؤسسه ای به نام «مؤسسه ی روانکاوی هورنای» را در نیویورک دایر نمود. اکنون شاگردان او این مؤسسه را اداره می کنند.
دسته بندی های کتاب خودکاوی
ادبیات کلاسیک
ادبیات آلمان
دهه 1940 میلادی
روانشناسی
خودپروری
فهرست برترین آثار روانشناسی
نکوداشت های کتاب خودکاوی
One of the founding texts in the self-analysis movement.
یکی از متون بنیادین در جنبش خودکاوی.
Goodreads
It still has much practical advice to offer to today's audience.
این اثر همچنان توصیه های کاربردی فراوانی برای مخاطبین امروزی دارد.
Amazon Amazon
قسمت هایی از کتاب خودکاوی (لذت متن)
اگر شخص به اندازه ی کافی شجاعت داشته باشد تا حقیقتی ناخوشایند را در مورد خود کشف کند، می تواند کاملا به عزم خود اعتماد داشته باشد که به اندازه ی کافی قوی هست تا از آن حقیقت ناخوشایند عبور کند.
یافتن مسیری در کوهستان به تنهایی، احساس قدرت بسیار بیشتری از حرکت در مسیری که قبلا نشان داده شده، به فرد می دهد.
اساسا روانکاوی نمی تواند کاری بیشتر از این بکند که شخص را مستعد نماید تا کمکی را که زندگی در اختیارش قرار می دهد، بپذیرد و از آن استفاده کند.