مسئله ی جنگ الجزایر و انقلاب و استقلال آن چنان بر روشنفکران فرانسوی تاثیر داشت که تا دهه ها متاثر از آن، داستان، رمان، مقاله، جستار، فیلم و تئاتر خلق کردند و البته هنوز رگه های عمیقی از این تاثیر در آثار هنرمندان امروزی فرانسوی نیز دیده می شود. مفاهیمی چون وطن، تبعید، انزوا، تنهایی، معصومیت، قلمرو و حاکمیتی که دیگر ازدست شده، در بسیاری از این آثار دیده می شود. یکی از شاخص ترین این نوشته ها، کتاب «خموشان» نوشته ی «آلبر کامو» است که دغدغه های فلسفی، روانشناختی و سیاسی سایر کارهایش در آن نمود بارزی دارد. علاوه بر همه ی آنچه در باقی آثار کامو وجود دارد و «خموشان» نیز از آنها مستثنی نیست، داستان های این کتاب سرشار از نشانه هایی واضحی از زندگی شخصی و خانوادگی کامو هستند، از شغل معلمی شخصیت داستان «میزمان» تا دغدغه های شخصیت داستان «دارو» و شغل بشکه سازی داستان «خموشان» که پیشه ی خانوادگی خانواده ی کامو بوده است. «آلبر کامو» در تمام زندگی نه چندان طولانی اش یک روشنفکر متعهد بود که هنر و ادبیات و فرم دغدغه ی اساسی اش بود چون می دانست فرم هیچ نیست جز خود محتوا، از همین روی کتاب «خموشان» نیز مانندی دیگر آثارش دغدغه های فرمی و سبکی او را در خود دارد که به داستان های کتاب تنوعی داده که جذاب تر و خواندنی ترشان کرده است.
کتاب خموشان
