کتاب خواب بیپایان، اولین کتاب آندره شدید، در سال ۱۹۵۲ نوشته شده است اما میتوان آن را کتابی امروزی به شمار آورد. آندره شدید به دلیل بروز جنگ و ناآرامیهای لبنان در سال ۱۹۴۶ برای همیشه به همراه همسرش آنجا را ترک کرد و به پاریس رفت. او زبان فرانسه را به عنوان زبان نوشتاریاش انتخاب کرد. امروزه شدید در ادبیات معاصر فرانسه، اسم و جایگاه ویژهای دارد. آندره شدید در رمان خواب بیپایان توانسته است با ظرافت و زیرکی، زندگی زنی را به تصویر بکشد که بدبختی و سیهروزی، سرنوشت محتومش است. سامیه، شخصیت اصلی کتاب، زنی است در مصر، که میخواهد بگریزد: از همهچیز، از موقعیتی که در آن است، از نقش زن بودنش در زندگی، از زندگی زناشویی که پدرش برایش ترتیب داده، از نقش همسر بودن در روستایی کوچک کنار رود نیل، از مادر شدن و بعد هم از درد از دست دادن بچهاش... سامیه میخواهد از تمام اینها بگریزد. فریاد سامیه، زمانها و مرزها را در هم میشکند و پیش میرود و به دیگر فریادها میپیوندد. اما آیا طغیان کردن امکانپذیر است، آن هم در شرایطی که فقط تسلیم بودن را آموخته ایم؟ آیا میتوان طغیان کرد بیآنکه دست به نابودی خود زد؟ خواب بیپایان رمانی پرتعلیق و پرکشش است که سبک و سیاقی ساده دارد اما در عینحال ظرافتی شعرگونه نیز در برخی از توصیفهایش به چشم میخورد.
کتاب خواب بی پایان