کتاب اشتیلر

من اشتیلر شما نیستم. از جان من چه می خواهید؟ من مرد بینوا، حقیر و بی اهمیتی هستم که گذشته ای ندارد، هیچ گذشته ای. چرا این همه دروغ؟ فقط برای این که شما مرا با خلاء درونی ام، با حقارتم، با آنچه واقعا هستم به حال خود رها کنید؟ چون فرار ممکن نیست، و چیزی که شماها به من عرضه می کنید آزادی نیست، فرار است، فرار به یک نقش. چرا دست از سرم برنمی دارید؟

انسان هر چیزی را می تواند بازگو کند، مگر زندگی واقعی خودش؛ همین امر غیرممکن است که محکوممان می کند آن چیزی باشیم که همراهانمان می بینند و بازمی تابانند. آن هایی که وانمود می کنند مرا می شناسند، کسانی که خود را دوست من می دانند و نمی گذارند تغییر کنم، هر معجزه ای را که نمی توانم بازگو کنم، آن رویداد بیان نشدنی را، که نمی توانم اثبات کنم، نابود می کنند، فقط برای این که بگویند: «من تو را می شناسم.»

علت از هم پاشیدن بسیاری از زندگی ها، توقع بیش از حد از خود است.