مفهوم رابطه واقعی یا شخصی بین مراجع و درمانگر از اولین روزهای روان درمانی وجود داشته است. با این حال، رابطه واقعی - با مولفه های دوگانه آن یعنی اصالت (قصد اجتناب از فریب، از جمله خودفریبی) و واقع گرایی (درک یا تجربه دیگری به روشی که مناسب دیگری است) اغلب به اشتباه درک شده یا نادیده گرفته شده است. در عوض، تحقیقات روان درمانی عمدتا بر مفاهیم اتحاد کاری و انتقال و انتقال متقابل متمرکز شده است.
در این کتاب جذاب، چارلز ژلسو در مورد ارتباط رابطه واقعی با نتایج درمانی موفق بحث می کند. او به طرز ماهرانه‌ای توسعه این مفهوم را از ریشه‌های آن در اندیشه‌های روانکاوی اولیه ردیابی می‌کند و کاربرد کنونی آن را در بسیاری از رویکردهای مدرن درمانی از جمله انسان‌گرایانه، رابطه‌ای و شناختی-رفتاری مستند می‌کند. نویسنده رابطه واقعی را با استفاده از نمونه های بسیار متنوعی که از تحقیقات فعلی و همچنین تجربیات بالینی گسترده خود استخراج شده است، بررسی می کند.
این کتاب که به نثری روشن و در دسترس نوشته شده است، با روان درمانگران و کارآموزان درمانگر و همچنین محققان و نظریه پردازان از هر گرایش صحبت خواهد کرد. با توجه به علاقه فعلی به نقش رابطه درمانی در نتایج موفق مشتری، این کتاب هم قابل تامل و هم به موقع است.
کتاب رابطه واقعی در روان درمانی
بینش نو
چارلز جی گلسو
