کتاب سفر به شب
نویسنده:
بهرام بیضایی
3.2
از
1
رأی
زودترین زمان ارسال:
2 بهمن
٪10
72000
معرفی کتاب سفر به شب
"سفر به شب" یک فیلم نامه ی خواندنی دیگر به قلم "بهرام بیضایی" است که پس از انتشار توانست توجه مخاطبین زیادی را در نمایشگاه کتاب به خود جلب کند و در زمینه ی فروش، رکوردی را برای انتشارات روشنگران و مطالعات زنان به همراه داشته باشد. "بهرام بیضایی" به عنوان یک چهره ی هنری مطرح در عرصه ی سینما، نویسندگی و پژوهش، همواره مخاطبان را با آثار تامل برانگیز و باکیفیت خود، شگفت زده کرده و "سفر به شب" نیز یکی از همین آثار است. فضاسازی ها، پردازش داستان و آفرینش شخصیت های جذاب و به یادماندنی، از ویژگی هایی است که همواره قلم "بهرام بیضایی" را متمایز ساخته و تحسین مخاطبین سینما و تئاتر را برانگیخته است؛ این خلق شخصیت قوی و فضاسازی همه جانبه در فیلم نامه ی "سفر به شب" نیز به چشم می خورد و سبب جلب توجه ویژه ای به این اثر شده است.
نیمه ی نخستین کتاب "سفر به شب" به قلم "بهرام بیضایی" عمدتا به فضاسازی اختصاص یافته تا در بستر آن، شرایط برای آفرینش موقعیت های جدید فراهم شود. اشاره های "بهرام بیضایی" در این کتاب به مسائلی همچون آداب و رسوم پیوند زناشویی در روستاها و به شیوه ی سنتی، مساله ای است که علاوه بر جنبه ی سرگرمی و روشن ساختن ذهن، ارزش تحقیقی نیز داشته و با سرنخ هایی که "بهرام بیضایی" در "سفر به شب" به خواننده می دهد، می توان سفری عمیق تر به دنیای توصیف شده توسط وی داشت. بخش های پایانی این اثر آن چنان قوی و میخکوب کننده به نگارش درآمده که گویی خواننده مستقیما به تماشای فیلم نشسته است و از آن چشم بر نمی دارد.
نیمه ی نخستین کتاب "سفر به شب" به قلم "بهرام بیضایی" عمدتا به فضاسازی اختصاص یافته تا در بستر آن، شرایط برای آفرینش موقعیت های جدید فراهم شود. اشاره های "بهرام بیضایی" در این کتاب به مسائلی همچون آداب و رسوم پیوند زناشویی در روستاها و به شیوه ی سنتی، مساله ای است که علاوه بر جنبه ی سرگرمی و روشن ساختن ذهن، ارزش تحقیقی نیز داشته و با سرنخ هایی که "بهرام بیضایی" در "سفر به شب" به خواننده می دهد، می توان سفری عمیق تر به دنیای توصیف شده توسط وی داشت. بخش های پایانی این اثر آن چنان قوی و میخکوب کننده به نگارش درآمده که گویی خواننده مستقیما به تماشای فیلم نشسته است و از آن چشم بر نمی دارد.
درباره بهرام بیضایی
بهرام بیضایی (زاده ۵ دی‌ماه ۱۳۱۷ در تهران) کارگردان سینما و تئاتر و نمایشنامه نویس و فیلمنامه نویس و پژوهشگر ایرانی است.
بیضایی علاوه بر کارگردانی و نمایشنامه نویسی، در سینما عرصه‌های دیگری چون تدوین، ساخت عنوان بندی و تهیه کنندگی را هم تجربه کرده‌است.
وی کارگردان برخی از بهترین و ماندگارترین آثار سینمای تاریخ ایران است.چریکه تارا، مرگ یزدگرد، باشو غریبه کوچک، شاید وقتی دیگر، مسافران و سگ کشی از مهم‌ترین آثار وی هستند.
خانواده‌اش اهل کاشان و آن‌گونه که خود بیضایی نوشته در کار تعزیه بودند. او تحصیلات دانشگاهیش را در رشته ادبیات ناتمام گذاشت و در سال ۱۳۳۸ به استخدام اداره کل ثبت اسناد و املاک دماوند درآمد. در سال ۱۳۴۱ به اداره هنرهای دراماتیک که بعدها به اداره برنامه‌های تئاتر تغییر نام داد منتقل شد. در سال ۱۳۴۴ با منیراعظم رامین فر ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند به نام‌های نیلوفر متولد ۱۳۴۵، ارژنگ متولد ۱۳۴۶ (فوت شده در صد روزگی) و نگار متولد ۱۳۵۱ می‌باشد. او یکی از پایه گذاران و اعضای اصلی کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۴۷ بود که درسال ۱۳۵۷ از آن کانون کناره گیری کرد. در سال ۱۳۴۸ به عنوان استاد مدعو با دانشگاه تهران همکاری کرد. در سال ۱۳۵۲ از اداره برنامه‌های تئاتر به دانشگاه تهران به عنوان استادیار تمام وقت نمایش دانشکده هنرهای زیبا و مدیریت رشته هنرهای نمایشی انتقال یافت. در سال ۱۳۶۰ پس از بیست سال کار دولتی از دانشگاه تهران اخراج شد. در سالهای ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۶ خانواده‌اش از ایران مهاجرت کردند. در سال ۱۳۶۵ پدرش استاد نعمت الله(ذکایی)بیضایی مرحوم شد. او در سال ۱۳۷۱ با مژده شمسایی ازدواج کرد. فرزند آخرش نیاسان در سال ۱۳۷۴ متولد شد و مادرش نیره موافق در سال ۱۳۸۰ وفات یافت.
فعالیت سینمایی را با فیلم‌برداری یک فیلم هشت میلیمتری چهار دقیقه‌ای سیاه و سفید در سال ۱۳۴۱ آغاز کرد. پس از ساخت فیلم کوتاه «عموسبیلو» در سال ۱۳۴۹، اولین فیلم بلندش رگبار را در سال ۱۳۵۰ ساخت. چریکه تارا و مرگ یزدگرد فیلمهایی که او در سالهای ۱۳۵۷ و ۱۳۶۰ ساخت تاکنون در محاق توقیف می‌باشند. او در سالهای پیش و پس از انقلاب برای ساختن فیلم‌های خود با مشکلات و سنگ اندازی‌های بسیاری روبرو بوده‌است. او تا کنون ۹ فیلم بلند و ۴ فیلم کوتاه ساخته‌است و آخرین فیلمی که از او پس از ۱۰ سال به نمایش عمومی درآمد سگ کشی (۱۳۸۰) بود که با استقبال گسترده منتقدان و مردم روبرو شد.
بیضایی علاوه بر کارگردانی و نمایشنامه نویسی، در سینما عرصه‌های دیگری چون تدوین، ساخت عنوان بندی و تهیه کنندگی را هم تجربه کرده‌است.
وی کارگردان برخی از بهترین و ماندگارترین آثار سینمای تاریخ ایران است.چریکه تارا، مرگ یزدگرد، باشو غریبه کوچک، شاید وقتی دیگر، مسافران و سگ کشی از مهم‌ترین آثار وی هستند.
خانواده‌اش اهل کاشان و آن‌گونه که خود بیضایی نوشته در کار تعزیه بودند. او تحصیلات دانشگاهیش را در رشته ادبیات ناتمام گذاشت و در سال ۱۳۳۸ به استخدام اداره کل ثبت اسناد و املاک دماوند درآمد. در سال ۱۳۴۱ به اداره هنرهای دراماتیک که بعدها به اداره برنامه‌های تئاتر تغییر نام داد منتقل شد. در سال ۱۳۴۴ با منیراعظم رامین فر ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند به نام‌های نیلوفر متولد ۱۳۴۵، ارژنگ متولد ۱۳۴۶ (فوت شده در صد روزگی) و نگار متولد ۱۳۵۱ می‌باشد. او یکی از پایه گذاران و اعضای اصلی کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۴۷ بود که درسال ۱۳۵۷ از آن کانون کناره گیری کرد. در سال ۱۳۴۸ به عنوان استاد مدعو با دانشگاه تهران همکاری کرد. در سال ۱۳۵۲ از اداره برنامه‌های تئاتر به دانشگاه تهران به عنوان استادیار تمام وقت نمایش دانشکده هنرهای زیبا و مدیریت رشته هنرهای نمایشی انتقال یافت. در سال ۱۳۶۰ پس از بیست سال کار دولتی از دانشگاه تهران اخراج شد. در سالهای ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۶ خانواده‌اش از ایران مهاجرت کردند. در سال ۱۳۶۵ پدرش استاد نعمت الله(ذکایی)بیضایی مرحوم شد. او در سال ۱۳۷۱ با مژده شمسایی ازدواج کرد. فرزند آخرش نیاسان در سال ۱۳۷۴ متولد شد و مادرش نیره موافق در سال ۱۳۸۰ وفات یافت.
فعالیت سینمایی را با فیلم‌برداری یک فیلم هشت میلیمتری چهار دقیقه‌ای سیاه و سفید در سال ۱۳۴۱ آغاز کرد. پس از ساخت فیلم کوتاه «عموسبیلو» در سال ۱۳۴۹، اولین فیلم بلندش رگبار را در سال ۱۳۵۰ ساخت. چریکه تارا و مرگ یزدگرد فیلمهایی که او در سالهای ۱۳۵۷ و ۱۳۶۰ ساخت تاکنون در محاق توقیف می‌باشند. او در سالهای پیش و پس از انقلاب برای ساختن فیلم‌های خود با مشکلات و سنگ اندازی‌های بسیاری روبرو بوده‌است. او تا کنون ۹ فیلم بلند و ۴ فیلم کوتاه ساخته‌است و آخرین فیلمی که از او پس از ۱۰ سال به نمایش عمومی درآمد سگ کشی (۱۳۸۰) بود که با استقبال گسترده منتقدان و مردم روبرو شد.
دسته بندی های کتاب سفر به شب
قسمت هایی از کتاب سفر به شب
آبی آسمان با چند لکّه ابر، آفتابی و درخشان، که در آن چند پرنده چرخ می زنند. تصویر پایین می آید و بر صحرا روستاییانی را نشان می دهد که در جشن عروسی سرگرم پایکوبی اند. روستا خود دورتر، در زمینه، بر دامنه است. میان حلقه یی از کسانی که کفْ زنان بر شور آهنگ و ساز می افزایند، چند تنی دامنْ کشان چرخ می زنند؛ نقل پاشان بر سر دستْ افشانی؛ چند بچّه پای بازی شان را تقلید می کنند. سازْزن ناگهان خندان از خستگی ولو می شود و صدای ساز می ماند. غرغر مهربان جمع. میان پای کوبان چند تن بی ساز ادامه می دهند؛ پیرْزاغنی که پدربزرگ عروس باشد سروتنْ جنبان به سازْزن نزدیک می شود و هنوز می کوشد وا ندهد. پیرْزاغنی:هاه، دیدی از پا انداختم تان؟ راه بیا هنوز حریفم! سازْزن: هه، شما الان رفتید آن وسط؛ ما سه روزه می زنیم! داماد که نامش عیسا است، میان چهار ینگه ی خود که هر کدام لنگی تابیده به دست دارند، هنوز خندانْ خندانْ و یکْ پایکْ پا در بازی جنگ و گریزند ــ احدْعمو: دم بده قوّال! حسنی برادر کوچک عروس سرش گیج می خورد ــ حسنی: [ ولو می شود ] آخ، از نفس افتیدم! پیرْزاغنی:جوونارو باش! پیرْزاغنی همان طور که به بازی چرخ زنان پیش می رود مشتی نقل و پنج شاهی می پاشد سر نوه ی خود حوری که عروس است؛ حوری دارد یله می شود؛ بادزن به دست و خندان و گل انداخته و دمْ زنان از گرمای جنب وجوش و آفتاب. دوستانش درْهمْ گویان و شلوغ، هنوز ننشسته کیل می کشند؛ و در پی ایشان چندین زن و مرد دیگر که گله گله بر گلیم ها نشسته یا ایستاده اند! پایکوبی با این نشانه عملا به آخر رسیده است. همه خندان و خوشند؛ بعضی پخش زمین می شوند و بعضی می دوند آبی به صورت بزنند یا می روند سراغ چای و شربت و آب خوردن.
مقالات مرتبط با کتاب سفر به شب
نمایشنامه های ضروری برای علاقه مندان به بازیگری
ادامه مقاله
مسیر پر فراز و نشیب نمایشنامه ها در قرن بیستم
در اوایل قرن بیستم و در اغلب کشورهای اروپایی، تمایزی میان نمایش های ساده و خیابانی با آثار جدی تر به وجود آمد.
محصولات مرتبط با کتاب سفر به شب
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب سفر به شب" ثبت می‌کند