نوام چامسکی، زاده ی 7 دسامبر 1928، زبان شناس، فیلسوف آنارشیست و نظریه پرداز آمریکایی است. چامسکی در فیلادلفیا به دنیا آمد. او در دسامبر سال 1949 با کارول چامسکی که خود استاد دانشگاه هاروارد بود، ازدواج کرد. چامسکی در دوران کارشناسی، سخت تحت تأثیر زلیگ هریس، استاد زبان شناسی دانشگاه پنسیلوانیا، قرار گرفت. گرایش چامسکی به دیدگاه های سیاسی هریس، انگیزه ای شد تا او رشته ی زبان شناسی را برای ادامه ی تحصیلات خود انتخاب کند. چامسکی از سال 1955 در موسسه ی تکنولوژی ماساچوست به عنوان استاد زبان شناسی مشغول به تدریس شد و در سال 1976 در این موسسه به مقام استادی رسید. از چامسکی به عنوان پدر زبان شناسی مدرن یاد می شود.

نوام چامسکی به عنوان یک روشنفکر منتقد دولت‌های غربی به ویژه آمریکا شناخته شده است. او مخالف دخالت نظامی آمریکا در خاورمیانه و آغاز جنگ در این منطقه بوده است. او مشکل ترورسیم در خاورمیانه را ناشی از عملکرد آمریکا و اسرائیل می‌داند.
چامسکی همچنین به یکجانبه‌نگری رسانه‌های غربی در برخورد با مسایل اسراییل و فلسطین ایراد گرفته و معتقد است که در پس ظاهر بی‌طرفانه‌ی رسانه‌ها، فرض‌ها و اصول ایدئولوژیکی‌ نهفته ‌است که وقتی آنها را افشا می‌کنیم، فرو می‌ریزند.
جنبش تسخیر، تروریسم غرب، نظام‌‌های سلطه، آمریکای بزرگ و حقوق بشر، نظم‌های کهنه و نوین جهانی، طرحی برای آینده، چه کسی بر جهان حکومت می‌کند و امپراتوران و دزدان دریایی برخی از کتاب‌های او هستند.