نمایشنامه های فلسفی به طور عمده به سوال های مطرح شده در گفتمان های فلسفی می پردازند و بیشتر با آثار نویسندگانی چون سارتر، دوبووار و کامو شناخته می شوند. این آثار به جای قرار دادن شخصیتی فیلسوف در داستان، در محیطی عادی و گاها به دور از فلسفه، مسائل عمیق فلسفی را مورد کاوش قرار می دهند.
در این مطلب، بخش هایی یکسان از ترجمه های مختلف کتاب «در انتظار گودو» اثر «ساموئل بکت» را با هم می خوانیم.
یک جاده، یک درخت، در یک بعد از ظهر، و دو انسان منتظر—همه چیز ساده و مشخص است اما در عین حال، هیچ چیز دقیقا آنطور که به نظر می رسد، نیست.