کتاب تئاتر و همزادش

آنتونن آرتو، نویسنده، شاعر و مقاله نویس قرن نوزدهم میلادی اهل فرانسه است.همه ی نوشته های آرتو به صورت اول شخص و همچون خطابه ای است که حاصل اختلاط آواهایی جادویی و توصیف های استدلالی منطقی است.چهارم سپتامبر ۱۸۹۶ آنتوان ماری جوزف، ملقب به آنتونن، آرتو در مارسی فرانسه به دنیا می آید. پدر، آنتوان روا، کاپیتان است و مادر، اورفازی نالپاس، تباری یونانی دارد و اصلیت اش به ازمیر بر می گردد؛ و آرتو در میان پنج فرزند خانواده بزرگ ترین است، پنج فرزندی که دو تایشان در همان خردسالی می میرند. نخستین سال های زندگی او همان طور می گذرد که بچه ی هر خانواده ی بورژوای شهرستانی در آغاز قرن بیستم سر می کند. در حدود پنج یا شش سالگی، آنتونن به بیماری عصبی شدیدی که نوعی مننژیت باشد، مبتلا می شود. سال ۱۹۱۵ در حالی که او دارد آموزش فلسفه را تمام می کند، حمله های عصبی تازه ای بروز می کنند و این امر چنان نگران کننده است که خانواده او را برای مداوا نزد متخصصی در مون پلیه می برد؛ این مداوا نخستین اقامت در تیمارستان را به هم راه دارد. ۱۹۱۶ گرچه حالش کمی بهتر شده، اما مدام از این آسایشگاه به آن آسایشگاه می رود تا بلکه دردهای جسمانی اش تسکین یابند، دردهایی که قرار است تمام عمر همراهش باشند. بهبود وضعیت آرتو به او اجازه می دهد تا در سال۱۹۲۰ و پس از یک دوره اقامت طولانی در سوییس، شهر زادگاهش را ترک گوید.آرتوی جوان به پاریس که می آید سودای شاعری در سر دارد، طراحی بلد است و در نقاشی خبره است. بسیار زیباست و آرزو دارد هنرپیشه بشود. از این لحظه، زندگی آنتون آرتو چنان تنگاتنگ با اثرش در می آمیزد که تقریبا می توان گفت آثارش را با زند گی اش می نویسد، و برای شناخت کنه زندگی او کافی ست نوشته هایش را بخوانیم.