کورش اسدی پس از نزدیک به یک دهه سکوت، مجموعه داستان «گنبد کبود» را با همان مولفه ها و خصایص همیشگی داستان هایش منتشر کرد. داستان نویسی که از آخرین روزهای روشن ادبیات ما می آید. روزهایی که ادبیات هنوز با گذشته خود پیوند داشت، و داستان هایی که گرچه متفاوت بود اما در امتداد ایده ای شکل می گرفت، که ادبیات را در نسبت با سیاست و جامعه تعریف می کرد و هنوز در فکر جداسازی ادبیات و حرفه ای کردن و همه گیر شدنش نبود. از این روست که مجموعه داستان اسدی علاوه بر ویژگی های خاص و فردی اش، نماینده ای از روزهای روشن ادبیات ما نیز هست.
کتاب گنبد کبود
