زمانی را به یاد می آورم که پدرم از من پرسید: «تنها کاری که تو می کنی اینه که به حرفای مردم گوش می دی، درسته؟» درست است. اما گوش دادن چیست؟ و به عنوان یک درمانگر، این که به قول بندیکت با گوش دل به حرف ها گوش بسپاری به چه معناست؟ یک فرد عادی تنها آنچه را می شنود که فردی هوشیارانه به زبان می آورد. او با خود فکر می کند که “این کاری که این آدم می کنه اصلا با عقل جور در نمی آد! او دیوونه است!!!” اما به عنوان یک درمانگر، ما می پرسیم: «محتوای ناهشیاری که رفتار این بیمار در آن کاملا معنا می یابد، چیست؟
کتاب بسیار کاربردی برای درمانگران با ترجمه عالی