کتابخانه ی ارواح

از دفتر خاطرات سایمون سانتیاگو کتابخانه خیلی خیلی بزرگ بود، طوری که مجبور شدم برای دیدن همه ی ساختمان چند قدم عقب بروم و همین باعث شد روی مانع وسط خیابان زمین بخورم. تحقیقات اولیه را از طریق اینترنت انجام داده بودم؛ بررسی ده ها فیلم از تجربیات مردم در کتابخانه و چندین مقاله ی قدیمی از دهه ی پنجاه، راجع به بچه هایی که توی کتابخانه رفته و هیچ وقت برنگشته بودند. کتابخانه ی عمومی چیلدرمس در سال 1886 توسط جاناتان. آر. چیلدرمس ساخته شده و حتی خود شهر هم به اسم او نام گذاری شده بود. البته آن کتابخانه روی یکی از بزرگ ترین و پرجمعیت ترین قبرستان های آمریکا بنا شده بود و این جان می داد برای یک داستان روحی بسیار عالی. جاناتان جسدها را بیرون کشیده و به قبرستانی در همسایگی آن جا فرستاده بود؛ اما به خاطر زیادی جنازه ها، هنوز خیلی از آن ها همان جا مانده بودند و بعضی از آن ها هم تنها خاکستر و استخوان هایشان به جا مانده بود. با وجود هشدار خیلی ها به او، درباره ی نحس بودن ساخت وساز روی یک قبرستان و همچنین مرگ اسرارآمیز سه تا از دخترهایش، جاناتان باز هم از آرزوی ساختن کتابخانه ی عظیمش دست برنداشته بود. مدتی بعد از افتتاحیه ی باشکوه کتابخانه، بقیه ی فرزندانش نیز به دنبال دسته ی دیگری از وقایع اسرارآمیز، در همان ماه مردند. چیزی از مرگ آن ها نگذشته بود که همسرش بیمار شد و خیلی سریع از دنیا رفت و او تازه داشت نحسی و نفرین کارش را باور می کرد. شایعات سریع تر از آتشی که در جنگل پخش می شود، به گوش مردم رسید و کتابخانه خالی ماند و تا ماه ها هیچ کس وارد آن نشد. مدتی بعد، بالاخره خود او هم دیوانه شد و برای رهاکردن بقیه ی خانواده اش از چنگال نفرین، همه شان را به کتابخانه کشاند و تک تکشان را مسموم کرد و دیگر هیچ خبری از آن ها نشد. ساختمان تا سال 1952 خالی مانده بود؛ تا این که یکی از بستگان دور، کتابخانه را به ارث برده و آن را دوباره برای عموم بازگشایی کرد. از زمان بازگشایی کتابخانه در 1952 تا به حال هم چندین کودک وارد ساختمان شده و هرگز دوباره دیده نشده اند، بعضی ها در اثر سقوط از بالکن طبقه ی دوم مرده اند و به نقل از بعضی شایعات، قاتل زنجیره ای معروفی از زیرزمین آن جا برای کارهای چندش آورش استفاده می کرده است. گزارش های بی شمار تسخیرشدگی توسط ارواح را هم فراموش نکنیم؛ آن قدر مقاله و فیلم در این باره وجود داشت که هفته ها طول می کشید تا بتوانم تمامشان را بررسی کنم.