کتاب فارست گامپ

اول از همه چی بذارین یه چیزی ر بگم: خنگ بودن چیز خوشایندی نیست. مردم به آدم می خندن، کفرشون درمیاد، و آدم ر خوار و حقیر می کنن. می گن که مردم بایستی با ما عقب افتاده ها مهربون باشن، ولی بذارین بهتون بگم - همیشه اینطور نیست، بیشترش حرفه. ولی با این حال من شکایتی ندارم، واسه اینکه فکر می کنم که زندگی نسبتا جالبی دارم.

من از وقتی که به دنیا اومدم خنگ بودم. ضریب هوشم یه چیزی نزدیک هفتاده، و به گفته مردم، به اصطلاح واجد شرایط خنگ و عقب افتاده بودن هستم. با این حال، من شخصا فکر می کنم که کم هوش، یا یه چیزی تو این مایه ها هستم، خلاصه عقب افتاده نیستم. وقتی به مردم میگی عقب افتاده، یه چیزی مثل عقب افتاده های منگل جلوی چشمشون میاد - همونایی که چشماشون بهم نزدیکه و قیافشون مثل چینیهاست و آب همیشه از دهنشون آویزونه و با خودشون بازی می کنن.