کتاب تفسیر خواب

به زبون خودمونی میگم، هیچکدمشون به حرف اساتید پایین هم بهتره که اصلا توجه نکنید، سهیل سمی از ادبیات پریده رو فلسفه بعدم روانکاوی بعدم لابد عصب شناسی. نمیگم نمیشه همچین کاری کرد، ولی قطعا ناقص و غیرقابل استناده. شما برای ترجمه همچین اثار بزرگی باید چندین سال در همین رشته تحصیل و تحقیق کرده باشین تا کامل متوجه بشین چی میگن این بزرگواران این کار که از ترجمه رمان یوهویی رو بیاره ادم به ترجمه اثار علمی واقعا ناشیانست، زبان انگلیسی خودتونو قوی کنین و از منابع اصلی این کتاب هارو مطالعه کنید. ترجمه همچین اثاری زحمت زیادی میخواد فکر نکنم حالا حالا‌ها با این وضعیت اقتصادی کسی حاضر بشه مفتی اینکارو بکنه و اینکه جامع هدف این متاب‌ها افراد متخصص هستن که اوناهم پولی برای هزینه همچین کتابایی ندارن.

حتی یک نظر مهم هم در این کتاب نیست ؟ هر متنی که پیچیده باشد غیر علمی است ؟ نظراتی که اهمیت ناخودآگاه را نشان می‌دهد و پایه روانکاوی را می‌سازد بافتنی و غیر علمی است ؟ آقای روانکاو چرا کتابت را منتشر نمی‌کنی ، تا ما از دانش فراوانت بهره مند شویم ؟ هرچند مردم زمانه خودش هم در ابتدا به ارزش نظرات این کتاب پی نبردند ولی با گذشت زمان حقیقت معلوم شد و می‌شود .

کوچولو شما بهتره بری هری پاترت رو بخونی، آفرین

بااحترام. ممکنه بپرسم شما فارغ التحصیل روانشناسی هستید؟ گمان نمی‌کنم باشید. لطفا یک سرچ ساده بزنید و بنویسید فروید. تاریخچه‌ی زندگی فروید را حتما بخوانید.

سلام مطمئناً، حتماً و قطعاً ترجمه‌ی سهیل سمّی بهترین ترجمه -و تنها ترجمه‌ای که می‌شود با اطمینانِ کامل به آن اتکاء کرد- است. بنده ترجمه‌های شیوا رویگریان و احسان لامع را به‌دقت با ترجمه‌ی سهیل سمی و همچنین متن اصلی آلمانی و ترجمه‌های انگلیسیِ جیمز استرچی و جویس کریک مقایسه و مقابله کرده‌ام و صادقانه عرض می‌کنم که به‌یقین علی‌رغم همه‌ی اشکالاتی که در ترجمه‌ی سهیل سمی هست -که خوشبختانه خیلی زیاد و مهم هم نیستند- وفادارترین و بهترین ترجمه، هم از حیث اصطلاحات و هم از حیث نحو زبان، و تنها ترجمه‌ای که می‌شود با اطمینان به آن تکیه و استناد کرد، ترجمه‌ی سهیل سمّی است. من پیشنهادِ این ترجمه را مستقیماً از زبان چندتن از متخصصینِ اهلِ فن هم شنیده‌ام. در کل، آثارِ اصلیِ فروید را یا با ترجمه‌ی سهیل سمّی بخوانید و یا با ترجمه‌ی محمد مبشری. اگر خواستید کاری از فروید را بخوانید که هیچ‌یک از این دو بزرگوار ترجمه نکرده‌بودند، آن‌وقت می‌بایستی با احتیاط به‌سراغ بقیه‌ی مترجمان بروید -مثل صالح نجفی با ترجمه‌ی خوب کتاب «موسیٰ و یکتاپرستی» و مهرداد پارسا با ترجمه‌ی بسیار خوب کتاب «امر غریب». با آرزوی توفیق همگان در یادگرفتن و لذّت‌بردن از آثار فروید، این غولِ همیشه‌درقلّه‌ی تاریخِ بشر.

هیچ‌کدام! هیچ نکته یا نصیبی از مطالعه این کتاب حاصل نمی‌شود. اصل کتاب عبث و غیرعلمی محض است. چرا باید عمر را برای خواندن چیزی تلف کرد که اگر از خوانندگان قبلی بپرسید هیچ قاعده علمی یا مشخص از خواندن این کتاب یاد نگرفته‌اند. صرفا شیفتگی نام فروید است و دیگر هیچ!