کتاب مطرود

«مطرود» داستان کوتاهی از ساموئل بکت، نویسنده‌ی برجسته‌ی ایرلندی است که بیشتر به خاطر نمایشنامه‌های برجسته‌اش مانند «در انتظار گودو» شناخته می‌شود. این داستان که در اصل به زبان فرانسوی با نام «L'Expulsé» نوشته شد و بعدا توسط خود بکت به انگلیسی ترجمه شد، بخشی از سه‌گانه‌ای است که شامل «The Calmative» و «The End» نیز می‌شود. «اخراجی‌ها» که در سال 1946 منتشر شد، نمونه‌ای از مضامین اگزیستانسیالیستی، سبک مینیمالیستی و طنز سیاه بکت است که بعدها بیشتر آثار او را مشخص کرد. این داستان به کاوش در زندگی درونی قهرمان خود می‌پردازد و مضامینی همچون بیگانگی، جابجایی و پوچی شرایط انسانی را بررسی می‌کند.
«مطرود» روایتگر داستان مردی بی‌نام است که از مکانی که می‌تواند خانه، موسسه یا حتی نمادی از جامعه یا خود زندگی باشد، اخراج می‌شود. داستان با اخراج فیزیکی او آغاز می‌شود و سپس به سرگردانی‌های بی‌هدف او در خیابان‌های شهری سرد و بی‌روح می‌پردازد. روایت داستان به‌گونه‌ای است که هم‌زمان با پراکندگی و آشفتگی افکار و تجربیات قهرمان، فضای داستان نیز به شکلی پراکنده و درون‌نگرانه جلوه می‌کند. یکی از موضوعات اصلی در این کتاب بیگانگی است. اخراج راوی نه‌تنها به معنای حذف فیزیکی او است، بلکه نمادی از جدا‌شدن او از جامعه و احساس عمیق انزوایش است. تعاملات او با دنیای اطرافش با احساسی از بیگانگی عمیق، چه از افراد و چه از محیط، مشخص می‌شود. این بیگانگی با پوچی شرایطش ترکیب می‌شود، به‌طوری‌که حتی رویدادهای ساده و روزمره نیز در هاله‌ای از بی‌معنایی غوطه‌ور می‌شوند. موضوع دیگر کاوش در هویت و ادراک از خود است. راوی با نوعی خودآگاهی تلخ و تنفرآمیز از خود مواجه است، زیرا به زوال جسمی و عاطفی خود می‌نگرد. توصیفات او از خود و محیط اطراف با طنزی تلخ و تاریک همراه است که مشخصه آثار بکت است و بر تاریکی شرایط او تأکید می‌کند و در‌عین‌حال نوعی تفسیر بی‌رحمانه و طعنه‌آمیز از وضعیت انسانی ارائه می‌دهد. سبک مینیمالیستی بکت در زبان مختصر و اقتصادی که در سراسر داستان به کار رفته، به‌وضوح دیده می‌شود. روایت از جزئیات غیرضروری خالی شده و بیشتر بر مونولوگ درونی راوی و توصیفات گاه‌به‌گاه و سورئال از محیطش تمرکز دارد. این مینیمالیسم مضامین وجودی داستان را تقویت کرده و حس پوچی و بیهودگی را که در خواننده طنین‌انداز می‌شود، تشدید می‌کند.
«مطرود» اثر ساموئل بکت، کاوشی عمیق در موضوعاتی است که بسیاری از آثار این نویسنده را تعریف می‌کند: بیگانگی، هویت و پوچی وجود. بکت از طریق سفر پراکنده و درون‌نگرانه راوی، پرتره‌ای تیره‌وتار از وضعیت انسانی ارائه می‌دهد که با احساس عمیق جابه‌جایی و ناامیدی همراه است. سبک مینیمالیستی و طنز سیاه داستان بر مضامین وجودی آن تأکید کرده و «مطرود» را به نمونه‌ای برجسته از نبوغ ادبی بکت تبدیل کرده است.