فابین کلر نوتوم «املی نوتوم (Amélie Nothomb)» در نهم ژوئیۀ سال 1966 در شهر بروکسل، پایتخت بلژیک متولد شد. ولی او در زندگی نامه اش خود را اَمِلی نوتوم متولد سال1967 در کوبۀ ژاپن معرفی می کند. پدرش بارون پاتریک نوتوم، دیپلمات بلژیکی کمی بعد از تولد اَمِیلی به عنوان کنسول به ژاپن منتقل می شود. امیلی پنج سال در ژاپن زندگی می کند. تأثیر این پنج سال بر روحیات نویسنده در آثارش منعکس می شود. ولی تجربۀ دور از وطن بودن املی به ژاپن ختم نمی شود. او به طور متوالی همراه خانواده اش به پکن، نیویورک، بنگلادش و بیرمانی می رود. خانوادۀ نوتوم در سال 1980 به سرزمین مادری یعنی بلژیک باز می گردد. املی در دانشگاه آزاد بروکسل در رشتۀ متن شناسی زبان لاتین عامیانه آغاز به تحصیل می کند. او در این دوره خود را طرد شده و در مقابل طرز فکری ناشناخته می یابد و خاطرات تلخ این دوره را انکار نمی کند.از هفده سالگی آغاز به نوشتن می کند و در سی سالگی خود را بیمار نوشتن می داند؛ اعتراف می کند که سالانه چهار رمان می نویسد ولی فقط یکی را چاپ می کند چون باقی دست نوشته هایش را شخصی می داند. در سال 1992 در سن بیست و پنج سالگی ورودش به دنیای ادبیات غوغا به پا می کند و با همان اولین اثر معروف می شود. در کشور فرانسه سال ادبی با انتشار رمانی از نوتوم آغاز می شود؛ زیرا با نظم و ترتیبی حیرت آور نویسنده هر سال در ماه سپتامبر یک رمان به طرفدارنش، و یک دلیل برای نفرت بیشتر به منتقدینش تقدیم می کند. خواندن نوتوم هیچ وقت خالی از تعجب و حیرت نیست. موضوعات اکثر رمانهایش ریشه در روانشناسی دارد و اغلب اوقات برخاسته از زندگی و تجرییات خود نویسنده است. نوتوم در حال حاضر ساکن پاریس است ولی برای ملاقات خوانندگانش اکثر اوقات سفر می کند. کتابهایش به 38 زبان زندۀ دنیا ترجمه شده است.
شرایط انسانی، نویسندگی و زندگی، محور اصلی رمانهای وی بهشمار میآید. نوتوم تاکنون برندهٔ چندین جایزهٔ ادبی بودهاست. او همچنین عضو هیئت داوران جایزه دسامبر است.
با خردی ابدی درباره این که چگونه می توانیم با ضعف های نزدیک ترین افراد به خودمان کنار آییم.
پژوهشی ساده و در عین حال عمیقا پیچیده از رابطه میان یک مادر و دختر.
رمانی پویا و غنی که سریع و کوتاه است، اما در عین حال به موضوعات زیادی می پردازد.
قبل از این که او ببیندش، از آنجا گریخت، ولی زجری که از دیدن دوباره ی او متحمل شد، چنان شدید بود که لطمات روحی بی اندازه ای به او وارد آورد.
فقط کار و تلاش برای او خطری در بر نداشت. پس یکسره به کار پرداخت. موفق شد مدرک دیپلم دبیرستان را با بالاترین درجه بگیرد و در دانشگاه همان شهر که شهرت زیادی داشت، در رشته پزشکی ثبت نام کند. چون نمی خواست زیر بار دین هیچ کسی برود، برای تابستان در جست و جوی کار دانشجویی برآمد.
«الیزابت» از این که «دیان»، برعکس تابستان های گذشته، در ایام تعطیلات آن ها را همراهی نمی کرد، متأسف بود. او خودش هم با آرزوی وکیل شدن، در دانشکده حقوق نام نویسی کرده بود. زندگی «دیان» با شروع کلاس های دانشگاه، ریتم غیر اصولی و بی رحمانه ای پیدا کرد.
کتاب راجع به نوع محبت کردن و فرق گذاشتن بین بچه هاست که یجورایی بچه متوجه این مسائل میشه این اولین کتابی بود که از آملی نوتومب خوندم. کتاب، پیچیدگیهای رمانهای سنگین فرانسوی رو نداره و ریتم خوبی داره.. کلا 130 صفحه هست و میتونید یک روزه تمومش کنید و اتفاقا برای کساییکه میخوان تازه کتاب خوندن رو شروع کنن کتابای نوتومب خوبن. پشت جلد هم یک جمله قشنگ از نشر قطره هست که خیلی به دل میشینه " نشر قطره به هیچ وجه از برچسب برای تغییر قیمت استفاده نمیکند"
داستانی که رویدادهای آن هر روزه در بعضی خانوادهها اتفاق میافتد ولی پدر و مادرها نسبت به آن و احساسات دخترانه بی توجه اند. حتماً بخوانید