پس نزدیک گربه رفت و پرسید که حال چیست؟ گفت: مقرون بابواب بلا و مشقت. موش گفت: لو لم اترک الکذب تاثما لبترکته تکرما و تذمما. هرگز هیچ شنوده ای از من جز راست؟ و من همیشه بغم تو شاد بودمی و ناکامی ترا عین شاد کامی خود شمردی، و نهمت برآنچه بمضرت پیوندد مقصور داشتمی، لکن امروز شریک توام در بلا، و خلاص خویش دران می پندارم که بر خلاص تو مشتمل است، بدان سبب مهربان گشته ام. و برخرد و حصافت تو پوشیده نیست که من راست می گویم و درین خیانت و بدسگالی نمی دانم، و نیز راسو را براثر من و بوم را بر بالای درخت می توان دید، و هر دو قصد من دارند و دشمنان تو، اند، وهرگاه که بتو نزدیک شدم طمع ایشان از من منقطع گشت. لقای تو سبب راحت است در ارواح بقای تو سبب صحت است در ابدان
اکنون مرا ایمن گردان و تاکیدی بجای آر تا بتو پیوندم،و غرض من بحصول رسد و بندهای تو همه ببرم و فرج یابی. این سخن را یاد دار و بحسن سیرت و طهارت سریرت من واثق باش، که هیچ کس از یافتن حسنات و ادراک سعادات از دو تن محروم تر نباشد: اول آنکه برکسی اعتماد نکند و بگفتار خردمندان ثقت او مستحکم نشود، دیگر آنکه دیگران از قبول روایت و تصدیق شهادت او امتناع نمایند و در آنچه گوید خردمندان را جواب نبود. و من در عهد وفای خود می آیم و می گویم: اگر یگانه شوی با تو دل یگانه کنم زعشق و مهر دگر دلبران کرانه کنم
این کتاب را خیلی دوست دارم ❤️
کتاب کلیله و دمنه خیلی خیلی خوب بود
این کتاب خیلی خوب بود تشکر بابت ترجمه ونوشتن این کتاب
کتاب کلیه ودمنه خیلی خوب بود ممنون
کتاب کلیه مدمنه خیلی خوب بود ممنون
در صفحه ١٨۵، جلد ٣، کتاب «از نیما تا روزگار ما» نوشتهی آقای یحیی آرین پور، در پاورقی آن صفحه به این مطلب اشاره شده. من هم به اشتباه گفتم بیش از ١۵٠ غلط، در حالی که دارای «بیش از» ٢۵٠ غلط بوده که نشان دهنده ضعف کار مینوی بوده. عین متن: ((از جمله تصحیح کلیله و دمنه، که[مینوی] همیشه به آن مینازید اما سید محمد فرزان که رأی و نظر او در انتقاد متون کهن مقبول دانشمندان بود، «بیش از دویست و پنجاه» غلط آشکار در کتاب مصحح مینوی یافت و آنها را در حواشی یک نسخه کلیله یادداشت کرد و برای مینوی فرستاد و او در چاپ دوم، «بعضی» از خطاهای خود را جبران کرد. در این باره ابوالقاسم انجوی شیرازی نوشت: «حضرت عالی که این همه از بی امانتی در رنج هستید، خودتان چرا تمامی یادداشتها و انتقادهای مرحوم سید محمد فرزان را بر کلیله و دمنه منتشر نفرمودید؟» «ادب فارسی متولی نمیخواهد»، اطلاعات، ۲۱ شهریور ۱۳۵۲)) در همان جلد، در همان کتاب، صفحهی ١۶٨، نظر مینوی، در مورد سید محمد فرزان آمده هست: «در عالم علم و ادب درخت کهنسال سایه افکنی بود که در سایه اش گروهی آرام گرفته بودند و از آن به راحت و آسایش میرسیدند و استحقاق و استعداد آن را داشت که چندین هزار تن دیگر در سایه اش بیاسایند.» [این را آوردم که بعد نگید سید محمد فرزان کیه که بخواد مینوی رو نقد کنه، خود اقای مینوی، آقای فرزان رو ستایش میکردند.] یه خورده اطلاعات دیگه در مورد مجتبی مینوی در این کتاب: *چندان اهل سیاست نبود، اما در مجموع طرفدار لیبرالیسم نوع انگلیسی بود. (همان منبعی که گفتم صفحه ١٨٨)[مینوی شخصیت لیبرال انگلوفیلی بود. انگلوفیل یعنی انگلیس دوست، شیفتهی انگلیس] *مدت زیادی از عمرش هم در انگلیس بود و برای چندسالی نویسنده رادیو بی بی سی بود. [منبع قبلی صفحه ١٨٣] *مخارج تحصیلی زبان انگلیسی مجتبی مینوی در خارج را شرکت نفت انگلیس تأمین میکرد. [منبع قبلی صفحه ١٨١] *برخی از منورالفکران هم دوره او از «تندخویی و تنگ چشمی و کینه توزی او» گلایهها داشتند.[منبع قبلی صفحه ١٩٠] پس این حرفی که زدم درست هست و « دروغ شاخدار؟! » نیست آقا یا خانم کاربر سایت! تصحیح آقای مینوی مشهورترین هست ولی مشهورترین همیشه به معنای بهترین نیست! حتی قدیمیتر بودن یک تصحیح هم به معنای بهتر بودن آن تصحیح نیست!
در یه کتابی خوندم، که تصحیح آقای مجتبی مینوی دارای 150 غلط علمی و ادبی هست. تصحیح علامه حسن زاده آملی از انتشارات بوستان کتاب انگار بهتر است. هر چند خودِ من مقایسه ای انجام ندادم.
بفرمایید درکدام کتاب چنین دروغ شاخداری خوانده اید.
تصحیح استاد مینوی بهترین تصحیح کلیلهس حتی اگه حرفی هم که زدید درست باشه بازم تصحیحی معتبرتر از مینوی نیست
مثلاً قبلاً میگفتند بهترین تصحیح شاهنامه، تصحیح چاپ مسکو هست ولی الان تصحیح جدیدتری از آن توسط دکتر جلال خالقی مطلق منتشر شده که این تصحیح را بهتر میدانند. تصحیح مینوی چون نسبت به تصحیح علامه حسن زاده آملی قدیمیتر هست، بیشتر جا افتاده. تصحیح اقای مینوی قبل از انقلاب سال ١٣۴٣ بوده در حالی که تصحیح علامه حسن زاده آملی سال ١٣٨٩ بوده و نسبت به تصحیح مینوی جدیدتر هست و از منابع بیشتری چه فارسی و چه عربی در تصحیح استفاده شده و دقیقتر هست.
قیمت کتاب کلیله و دمنه چه قدر است
عاجز ترِ ملوک آنست که از عواقبِ کارها غافل باشد و مُهمّاتِ مُلک را خوار دارد، و هرگاه که حادثهی بزرگ افتد و کارِ دشوار پیش آید موضعِ حزم و احتیاط را مُهمَل گذارد و چون فرصتْ فایِت گشت و خصم استیلا یافت نزدیکانِ خود را متهّم گرداند و به هر یک حوالت کردن گیرد. [کلیله و دمنه بابُ الأَسَدِ وَ الثَّوْر ترجمهی ابوالمعالی نصرالله منشی تصحیح و توضیح:مجتبی مینوی تهرانی]
کتاب کلیله ودمنه عالی
با اینکه متن اصلی از نظر ساختار و کلمات برای ماها خیلی سخته و گنگ هست اما داستانها فوق العاده ان.
ما تمامی داستانهای کلیله و دمنه رو میخوندیم و کلمه به کلمه معنی میکردیم تا بفهمیم چی میگه وقتی یاد بگیری آسون میشه البته قابل ذکر است که ما زمان شاه تمامی این داستانها رو میخوندیم
خوب نیست خیلی. بود