با تعصب به شاهنامه نگاه نکنم، به صورت مجموعه ی افتخارآمیزی که مطلقا ایرانی و پاک و منزه از هرگونه تأثیر فرهنگی دیگری است. بیایم با این حقیقت نگاه کنم که ما چه قدر عاقلانه توانسته ایم فرهنگ های متعدد را هضم کنیم در اینجا.
من بیایم ببینم اجزاء این ها از کجا آمده و در کجا سابقه ی فرهنگی این امر وجود دارد و در واقع به این نتیجه برسم که چه میزان از فرهنگ ما آریایی است، چه میزان بومی آسیای غربی است، ما در فرهنگمان مدیون چه کسانی هستیم؟
این شاهنامه که یک اثر درخشان جهانی است، مجموعه ی چه عناصر کهن فرهنگی ابتدایی است که هی با هم جمع شده، جمع شده مثل یک پیاز لایه های متعدد و فراوان پیدا کرده تا شده شاهنامه.