کتاب زمرد نحس

در شهر کوچکی در مرکز ایلینوی به دنیا آمده، در یتیم خانه بزرگ شده، در نیروی زمینی ایالات متحده در دوران عملیات انتظامی در کره خدمت کرده ولی از آن زمان به بعد در بازی دزد و پلیس طرف دزدها قرارگرفته، دو بار به جرم سرقت به زندان رفته، که دوره دوم حبسش صبح همان روز با آزادی مشروط به پایان رسیده بود. می دانست که دورتموندر بارها طی تحقیقات مربوط به سرقت بازداشت شده، ولی هیچ یک از آن بازداشت ها طولانی نبوده اند. می ‎دانست که دورتموندر هیچ وقت به جرم دیگری بازداشت نشده، و اینکه به نظر نمی رسید حتی شایعاتی در خصوص قتل، ایجاد حریق عمدی، تجاوز یا آدم ربایی هایی که ممکن بود مرتکب شده باشد، وجود داشته باشد. و می دانست که دورتموندر در سال ۱۹۵۲ در سن دیگو با رقاصه یک کلوب شبانه به اسم هانی بان بازوم ازدواج کرده و در سال ۱۹۵۴ با یک طلاق توافقی از او جداشده است.

ظاهر خود شخص او چه چیزی بروز می داد؟ حالا در معرض آفتاب مستقیمی که از پنجره های مشرف به پارک به داخل می تابید نشسته بود، و ظاهرش بیش از هر چیز شبیه به کسی بود که دوران نقاهت را می گذراند. کمی رنگ پریده، کمی خسته، کمی چین وچروک دار، بدن لاغر، ظاهر نحیف و رنجور. معلوم بود که کت وشلوارش نو است و معلوم بود که ارزان قیمت ترین جنس را دارد. معلوم بود که کفش هایش کهنه اند ولی معلوم بود که وقتی نو بوده اند کمی قیمتشان بالا بوده است. لباس هایش نشان دهنده مردی بود که به زندگی کردن در رفاه عادت دارد ولی اخیرا اوضاعش خراب شده است. نگاه دورتموندر، در آن لحظه که با نگاه سرگرد تلاقی کرد، مات، هشیار و بی حالت بود. سرگرد با خودش فکر کرد از آن هایی است که دست خودش را رو نمی کند، از آن هایی که تصمیماتش را به آرامی می گیرد و بعد به آن ها عمل می کند.

و آیا به قولش هم عمل می کند؟ سرگرد با خودش فکر کرد می ارزد که شانسش را امتحان کند. گفت: «به آغوش جامعه خوش آمدی. آقای دورتموندر. تصور می کنم آزادی الآن حس دل چسبی داشته باشه.»