کتاب دوست بازیافته

Reunion
  • 5 % تخفیف
    80,000 | 76,000 تومان
  • موجود
  • انتشارات: ماهی ماهی
    نویسنده:
کد کتاب : 1983
مترجم :
شابک : 978-964-9971-17-9
قطع : جیبی
تعداد صفحه : 112
سال انتشار شمسی : 1403
سال انتشار میلادی : 1971
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 28
زودترین زمان ارسال : 11 آذر

کتاب برگزیده سال 2016 به انتخاب گاردین

معرفی کتاب دوست بازیافته اثر فرد اولمن

کتاب دوست بازیافته، رمانی نوشته ی فرد اولدمن است که اولین بار در سال 1971 منتشر شد. در بعد از ظهری دلگیر در سال 1932، یک کلاس درس در اشتوتگارت به خاطر ورود دانش آموزی جدید به هم می ریزد. هانس که خانواده ای از طبقه ی متوسط دارد، شیفته و مجذوب همکلاسی جدید و اشرافی خود، کنرادین، می شود و دیری نمی پاید که این دو، به بهترین دوستان یکدیگر تبدیل می شوند. دوستی آن ها، بهترین در نوع خود است؛ آن ها علایق مشترک زیاد و گفت و گوهایی طولانی با هم دارند، در کنار هم وقت زیادی را سپری می کنند و با هم بزرگ می شوند. اما این دو پسر در کشوری زندگی می کنند که در حال تغییر است؛ تغییراتی که بر زندگی آن ها هم سایه خواهد افکند. رمان دوست بازیافته، اثری تأثیرگذار، پرظرافت و جسورانه است که به شکنندگی و قدرت دوستی می پردازد.

کتاب دوست بازیافته

فرد اولمن
فرد اولمن، زاده ی 19 ژانویه ی 1901 و درگذشته ی 11 آپریل 1985، نویسنده و نقاشی آلمانی بود. اولمن در شهر اشتوتگارت به دنیا آمد. او در دانشگاه فرایبورگ، دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ و دانشگاه توبینگن در رشته ی حقوق تحصیل کرد. اولمن در سال 1933 و پس از روی کار آمدن هیتلر به پاریس رفت. او در آنجا با کشیدن نقاشی و فروش آن ها خرج زندگی خود را درمی آورد. اولمن در سپتامبر 1936 به لندن رفت و مدتی بعد با دایانا کرافت ازدواج کرد. او اولین نمایشگاه نقاشی خود را در پاریس در سال 1935 برگزار و رمان مشهور...
نکوداشت های کتاب دوست بازیافته
A universal story of friendship.
داستانی جهانی درباره ی دوستی.
Goodreads

A daring novella about the loss of innocence in pre-war Germany.
یک رمان کوتاه جسورانه درباره ی از دست دادن معصومیت در آلمان قبل از جنگ.
Barnes & Noble

A forgotten classic and a novel of universal value.
یک اثر کلاسیک فراموش شده و رمانی با ارزش های جهانی.
Amazon Amazon

قسمت هایی از کتاب دوست بازیافته (لذت متن)
قضیه ی هیتلر چیزی بیشتر از یک بیماری گذرا نیست. چیزی مثل سرخک است که با بهبود وضع اقتصادی کشور از بین خواهد رفت. واقعا فکر می کنید که هم میهنان کسانی چون گوته و شیلر، کانت و بتهوون، تسلیم این مزخرفات خواهند شد؟

در آغاز جرأت نمی کردم دست به کار بشوم و چیزی بنویسم، چون بی پول بودم. اما اکنون که پولدار شده ام، جرأت نمی کنم چیزی بنویسم، چون می ترسم نتوانم.

اعتقادم این بود که پیش از گفت و گو با هر آلمانی باید درباره ی گذشته اش مطمئن شد. از کجا معلوم که مخاطب شما دستش به خون دوستان و خویشاوندانتان آلوده نباشد؟