کتاب زندگی پشت و رو

برادر کوانگ با فریادهای شادی به خانه برمی گردد. او موفق شده ماشینی را تعمیر کند که هیچ کس از عهده اش بر نمی آمده. از حالا به بعد فقط قرار است موتور ماشین ها را تعمیر کند. مادر از شدت خنده گریه می کند. من دهن کجی می کنم. پس کسی قرار است نوبت من برسد؟

حال من ده ساله ام، و دارم یاد می گیرم چطور بافتنی ها را تزئین کنم، کسرهای ریاضی را به درصد حساب کنم، از درخت پاپایای خودم مراقبت کنم تا میوه های زیادی بدهد.

اما دیشب دهن کجی کردم چون مادر اصرار کرد که تنها یکی از برادرهایم حق دارد صبح زودتر بیدار شود و خانه مان را برکت دهد چون فقط قدم مردها خوش شانسی می آورد. گره ای کهنه و خشمگین راه گلویم را بست.