کتاب دوره زبان شناسی عمومی (فرانسوی: Cours de linguistique générale) کتابی است که توسط چارلز بالی و آلبرت سچههای از یادداشتهای سخنرانی های فردیناند دو سوسور در دانشگاه ژنو بین سالهای 1906 تا 1911 تدوین شده است. این کتاب در سال 1916 ، پس از مرگ سوسور منتشر شد. و به طور کلی به عنوان نقطه شروع زبان شناسی ساختاری تلقی می شود. رویکردی برای زبان شناسی که در اروپا و ایالات متحده در نیمه اول قرن بیستم رونق گرفت. یکی از مترجمان سوسور ، روی هریس ، سهم سوسور در زبان شناسی و مطالعه زبان را به صورت زیر خلاصه کرد:
زبان دیگر برای درک ما از دنیایی که در آن زندگی می کنیم ، فرعی نیست ، بلکه محوری برای آن محسوب می شود. کلمات فقط برچسب های صوتی یا مکمل های ارتباطی نیستند که بر ترتیب قبلی چیزها چسبانده می شوند. آنها محصولات جمعی از تعامل اجتماعی هستند ، ابزارهای ضروری که انسانها از طریق آنها جهان خود را تشکیل داده و بیان می کنند. این نوع معمول قرن بیستم در مورد زبان ، تحولات گسترده ای را در سراسر طیف وسیعی از علوم انسانی تحت تأثیر قرار داده است. این امر به ویژه در زبان شناسی ، فلسفه ، روانشناسی ، جامعه شناسی و مردم شناسی مشخص شده است.
اگرچه سوسور به طور خاص به زبان شناسی تاریخی علاقه داشت ، دوره نظریه نشانه شناسی را توسعه می دهد که عموما کاربردی است. نسخه خطی حاوی یادداشتهای اصلی سوسور در سال 1996 یافت شد و بعدا به عنوان نوشته هایی در زبان شناسی عمومی منتشر شد.
کتاب دوره زبان شناسی عمومی
هرمس
فردینان دوسوسور
