کتاب بعد از تو فصلی هست به اسم زمستان تر

یک قدم نزدیک تر می شود: - من بر خلاف بقیه نمی خوام الکی تظاهر به شادی کنی و همیشه بخندی. بزرگ شدن به این معنی نیست که بخوای بخاطر بقیه زندگی کنی و جوری رفتار کنی که اونا خوششون بیاد. کسی که برای خودش ارزش قائله صد در صد به دیگرانم بها می ده خودت باش لازم نیست تظاهر کنی خیلی سخت و محکمی و براختی نمی شکنی یه جاهایی بشکن ولی دوباره بلند شو شکست و موفقیت رو با هم تجربه کن طبیعی برخورد کن گریه کن بخند شاد باش اصلت هر کاری که دوست داری بکن ولی در حد معقول. آهی می کشد: - از نظر اخلاقی هم کار درستی نیست همیشه عبوس باشی و غم و غصه هاتو به بقیه انتقال بدی وقتی توی جمع هستی قاطیشون شو بگو بخند همیشه قیافه ی شکست خورده ها رو بخودت نگیر که باعث نگاه ترحم آمیز بقیه بشه بعد که رفتی تو خلوت خودت اخم کن هر چقدر خواستی گلایه کن اشک بریز و خودتو تخلیه کن. خودتو بسپر به جریان زندگی لاله! سعی نکن برا نشون دادن خودت به بقیه خلاف جهت شنا کنی. دنیا کوچیکه و زمان با هم بودن خیلی کم، به خودت و بقیه فرصت شاد بودن و زندگی کردن بده، چیزی که خیلی ها از دست دادن و دیر فهمیدن دیگه فرصتی برای جبران ندارن!